1⃣ ۲۷ آذر در تاریخ ما ، یادآور شهادت مردی است که تحلیل زندگی و عملکرد و فعالیت های مؤثر ایشان در ارتقا و رشد اسلام و انقلاب، بعنوان الگو و سرمشقی برای همه و مخصوصاً قشر روحانی است. 👈 امروزه متاسفانه گاهی مشاهده می‌شود که برخی روحانیون، حوزه فعالیت خود را به خواندن نماز جماعت و امامت یک مسجدی در شهر، تقلیل داده اند. حتی یک احوالپرسی از نمازگزاران یا انسی با آنان برقرار نمی‌کنند😔 یا حتی ۵ دقیقه بعداز ، تأمل نمی کنند تا گرهی از کار نمازگزاری باز کنند و دردودل شان را بشنوند، یا چند دقیقه سخنرانی کنند و...... 👈 از این بدتر اینکه برخی از این عزیزان، میگویند ما به درخواست هیأت امنای مسجد چنین می کنیم و اجازه منبر به ما نمیدهند😔 👌 البته ناگفته نماند که روحانیون فعال هم کم نیستند، ذکر این شکوائیه به این دلیل است که امثال ها در دوران پرخطر طاغوتی و زیر شکنجه و زندان و ساواک و.... چنین فعالیتی داشتند ، و حتی پس از اینکه ساواک، مسجد فعالیت ایشان را تعطیل میکرد، بیکار ننشسته و به مسجدی دیگر میرفت و فعالیت خود را ادامه میداد! ولی برخی روحانیون امروزی در فضای آزاد جامعه اسلامی، چنین خمود و وارفته به سخنان هیأت امنایند !!! 😔 آنها که خودشان هم حال ندارند ، بماند! 😔 😔 آنها هم که مخالفند ، بمانند! معادل آنان را آخوندهای درباری دوران طاغوت می دانیم !😔 😔 این روزها چقدر جای امثال خالیست.....❗️