🌸قرآن کریم 🌸🌸ترجمه المیزان 🌸🌸🌸سوره مبارکه الانفال 🌸🌸 صفحه 177 🌸بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَٰنِ الرَّحِيمِ به نام خداوند بخشنده مهربان از تو درباره انفال (غنيمت هاى جنگى) مى پرسند، بگو: انفال مالِ خدا و رسول او است; پس، از خدا پروا داشته باشيد، و ميان خودتان سازش برقرار سازيد، و اگر مؤمنيد از خدا و رسول او اطاعت کنيد. (1) مؤمنان فقط کسانى هستند که چون خدا ياد گردد قلب هايشان مى ترسد، و چون آيات او بر آنان خوانده شود به ايمانشان مى افزايد، و تنها بر پروردگارشان توکّل مى کنند. (2) همانان که نماز را بر پا مى دارند، و از آنچه به ايشان عطا کرده ايم انفاق مى کنند. (3 اينانند که حقاً مؤمنند. براى آنان نزد پروردگارشان درجاتى [بلند] و آمرزش و عطايى ارجمند خواهد بود. (4) همانطور که پروردگارت تو را از خانه ات [به ميدان بدر ]بيرون برد در حاليکه گروهى از مؤمنان جدّاً ناراضى بودند [ولى سرانجامِ آن خير و پيروزى بود تقسيم انفال به طور مساوى نيز با اينکه گروهى از آن ناراضى بودند چنين بود]. (5) آنان درباره حق بعد از آنکه روشن شده بود با تو مجادله مى کردند [و از درگيرى نظامى چنان بيم داشتند که ]گويى به سوى مرگ رانده مى شوند در حالى که [به آن ]نظاره مى کنند. (6) و [ياد کنيد ]وقتى را که خدا به شما وعده مى داد که يکى از آن دو گروه (کاروان اقتصادى قريش و اردوى مسلّح آنان) براى شما خواهد بود، و شما دوست مى داشتيد کاروان غير مسلّح برايتان باشد، و خدا مى خواست با کلمات خود حقّ را تثبيت و دنباله کافران را قطع کند. (7) تا حقّ را برقرار و باطل را نابود گرداند، اگر چه مجرمان کراهت داشته باشند. (8)