🌸قرآن کریم 🌸🌸ترجمه المیزان 🌸🌸🌸سوره مبارکه يوسف 🌸🌸صفحه 248 🌸بنام خداوند بخشنده مهربان و حال اينکه از ايشان هيچ مزدى براى آن (ابلاغ قرآن) درخواست نمى کنى. آن نيست جز دانشى به ياد ماندنى براى تمام مردم. (104) و بسيار نشانه در آسمانها و زمين هست که بر آنها مى گذرند در حالى که ايشان از آنها روى گردانند. (105) و بيشتر آنان به خدا ايمان نمى آورند، مگر اينکه ايشان [براى خدا] شريک قائلند. (106) پس آيا ايمن شده اند از اينکه فراگيرنده اى از عذاب خدا بيايدشان يا ناگهان قيامت آنان را فرا رسد ، در حالى که توجّه ندارند؟ (107) بگو: <اين راه من است ، به سوى خدا فرا مى خوانم. من و کسانى که پيرويم کرده اند ، بر حجّت روشنى هستيم و خداوند را منزّه مى دانم و من از مشرکان نيستم>. (108 و به رسالت نفرستاديم پيش از تو مگر مردانى از اهل همين آباديها که به آنان وحى مى کرديم. پس آيا در زمين گذر نکرده اند تا ببينند فرجام کسانى که پيش از آنان مى زيستند چگونه بود؟ و حقّاً سراى آخرت براى کسانى که تقوا پيشه کردند ، بهتر است؟ پس آيا نمى فهميد؟ (109) تا وقتى که آن رسولان نوميد شدند و [امتشان] مطمئن گشتند که حتماً به ايشان دروغ گفته شده است ، يارى ما به سراغشان آمد. آن گاه کسانى را که خواستيم نجات داده شدند و عذاب ما از مردم گنهکار برگردانده نمى شود. (110) به راستى در داستان آنان ، درس عبرتى براى خردمندان هست. [قرآن ]سخنى نيست که به دروغ بافته شود ، بلکه تأييد کننده است آنچه (کتابهاى آسمانى) را که پيش از آن بوده و بيانگر هر چيزى است و براى گروهى که ايمان مى آورند راهنما و رحمت است. (111)