🌺🌺🌺بنام خداوند جان و خرد 🌺🌺حکایت 🍃🌺درسی از امام علی (ع) در مورد قضا و قدر روزی امیر مومنان علی (ع) با جمعی از یاران خود در سایه‌ی دیواری نشسته بودند. امام متوجه کجی و سستی دیوار شد. برای این‌که دیوار روی ایشان و یاران نریزد از آن‌جا برخاست و زیر سایه دیوار دیگری نشست. یکی از یاران به آن حضرت گفت: یا امیرالمومنین آیا از قضای الهی می‌گریزی؟ امام فرمود: "از قضای الهی به قدر الهی پناه می‌برم." برداشت نابه‌جای آن شخص چنین بود که اگر قضای الهی به مرگ انسان تعلق گرفته باشد، چه در سایه‌ی دیوار کج و سست نشسته باشد و چه در سایه‌ی دیوار مستحکم، دیوار خراب خواهد شد و مرگ خواهد آمد. بنابراین حرکت و تغییر مکان وی و تصمیم‌گیری بر اساس دستور عقل بی‌فایده است. اما امام علی (ع) با رفتار و گفتار خود نگرش صحیح از قضا و قدر را نشان داد و به آن شخص (و دیگران) آموخت که اعتقاد به قضا و قدر نه تنها مانع تحرک و عمل انسان نیست، بلکه عامل و زمینه‌ساز آن است. زیرا فرو ریختن دیوار کج یک قانون و قضای الهی است. 🍃🌺👇