✅😉 معنای ولایت در ماجرای روز غدیر 1) قَالَ رَسُولُ اللهِ صَلَّی الله عَلَیهِ وَ آلِهِ فِی یَوْمِ غَدِیرِ خُمٍّ: وَاعْلَمُوا أَنَّ اللَّهَ قَدْ نَصَبَهُ‏ لَكُمْ وَلِيّاً وَ إِمَاماً مُفْتَرَضَ الطَّاعَةِ [مُفْتَرَضاً طَاعَتُهُ‏] عَلَى الْمُهَاجِرِينَ وَ الْأَنْصَارِ وَ عَلَى التَّابِعِينَ، وَ عَلَى الْبَادِي وَ الْحَاضِرِ، وَ عَلَى الْعَجَمِيِّ وَ الْعَرَبِيِّ، وَ عَلَى الْحُرِّ وَ الْمَمْلُوكِ، وَ عَلَى الْكَبِيرِ وَ الصَّغِيرِ، وَ عَلَى الْأَبْيَضِ وَ الْأَسْوَدِ، وَ عَلَى كُلِّ مُوَحِّدٍ ... وَ لا يَحِلُّ إِمْرَةُ الْمُؤْمِنِينَ لِأَحَدٍ بَعْدِي غَيْرِه.  (بحارالأنوار، ج37، ص132 به نقل از اقبال الأعمال) ‏رسول خدا صلّی الله علیه و آله در روز غدیر فرمود: بدانید که خداوند علیّ علیه السلام را به عنوان سرپرست و امام شما نصب کرده است و اطاعت او را بر مهاجرین، انصار، تابعین، بادیه نشینان و شهر نشینان، بر غیر عرب و عرب، بر آزاده و برده، بر بزرگ و کوچک، بر سفید و سیاه، و بر هر موحّدی واجب نموده است ... فرمانروایی مؤمنین، بعد از من برای هیچ کس جز او جایز نیست. 2) عَنْ أَبِي إِسْحَاقَ قَالَ: قُلْتُ لِعَلِيِّ بْنِ الْحُسَيْنِ علیه السلام: مَا مَعْنَى قَوْلِ النَّبِيِّ صلّی الله علیه و آله: «مَنْ كُنْتُ مَوْلاهُ فَعَلِيٌّ مَوْلاهُ»، قَالَ: أَخْبَرَهُمْ أَنَّهُ الْإِمَامُ بَعْدَهُ. (بحارالأنوار، ج37، ص223 به نقل از امالی صدوق) ابو اسحاق گفت: به حضرت سجّاد علیه السلام عرض کردم: معنی سخن رسول خدا صلّی الله علیه و آله:«هرکس من مولای او هستم، علیّ مولای اوست» چیست؟ فرمود: یعنی به آن ها خبر داد که علی علیه السلام بعد از پیامبر صلّی الله علیه و آله، امام است. 3) عَنْ إِبْرَاهِيمَ بْنِ رَجَاءٍ الشَّيْبَانِيِّ قَالَ‏: قِيلَ لِجَعْفَرِ بْنِ مُحَمَّدٍ علیه السلام: مَا أَرَادَ رَسُولُ اللَّهِ صلّی الله علیه و آله بِقَوْلِهِ لِعَلِيٍّ يَوْمَ الْغَدِيرِ: «مَنْ كُنْتُ مَوْلاهُ فَعَلِيٌّ مَوْلاهُ، اللَّهُمَّ وَالِ مَنْ وَالاهُ، وَ عَادِ مَنْ عَادَاهُ»؟ قَالَ: فَاسْتَوَى جَعْفَرُ بْنُ مُحَمَّدٍ علیه السلام قَاعِداً ثُمَّ قَالَ: سُئِلَ وَ اللَّهِ عَنْهَا رَسُولُ اللَّهِ صلّی الله علیه و آله، فَقَالَ: اللَّهُ مَوْلايَ أَوْلَى بِي مِنْ نَفْسِي، لا أَمْرَ لِي مَعَهُ، وَ أَنَا مَوْلَى الْمُؤْمِنِينَ، أَوْلَى بِهِمْ مِنْ أَنْفُسِهِمْ، لا أَمْرَ لَهُمْ مَعِي، وَ مَنْ كُنْتُ مَوْلاهُ‏ أَوْلَى‏ بِهِ مِنْ نَفْسِهِ لا أَمْرَ لَهُ مَعِي، فَعَلِيُّ بْنُ أَبِي طَالِبٍ علیه السلام مَوْلاهُ‏، أَوْلَى‏ بِهِ مِنْ نَفْسِهِ، لا أَمْرَ لَهُ مَعَه. (بشارةالمصطفى، ص51) ‏ابراهیم شیبانی گفت: از حضرت صادق علیه السلام سؤال شد: رسول خدا صلّی الله علیه و آله از فرموده اش به علیّ علیه السلام در روز غدیر:« هرکس من مولای او هستم، پس علی مولای اوست؛ بارالها! دوست بدار هرکس او را دوست داشته، و دشمن بدار هرکس او را دشمن دارد»، چه اراده کرده است؟ ابراهیم گفت: ناگهان حضرت صادق علیه السلام تکانی خورده، نشسته و فرمود: به خدا قسم، این سؤال، سؤالی است که از رسول خدا صلّی الله علیه و آله پرسیده شد و رسول خدا صلّی الله علیه و آله این گونه پاسخ فرمود: خداوند مولای من است، یعنی او به من از نفسم، أولی است، لذا هیچ امری برای من در کنار امر او معنا ندارد. من مولای مؤمنین هستم، یعنی من به ایشان از خودشان أولی هستم، لذا هیچ امری برای ایشان در کنار امر من معنا ندارد. پس وقتی من گفتم «هر کس من مولای اویم»؛ یعنی من از او به نفس خودش، أولی هستم و امری برای او در کنار امر من مطرح نیست،  پس وقتی گفتم علیّ بن أبی طالب علیه السلام مولای اوست؛ یعنی علی علیه السلام نسبت به آن فرد از او به خودش أولی است، و امری برای او در کنار امر علیّ علیه السلام معنا ندارد. 4) عَنِ الصَّادِقِ علیه السّلام قالَ:‏ «الْيَوْمَ أَكْمَلْتُ لَكُمْ دِينَكُمْ وَ أَتْمَمْتُ عَلَيْكُمْ نِعْمَتِي»‏ بِوِلَايَتِنَا أَيْ تَسْلِيمَ النَّفْسِ لِأَمْرِنَا. (المناقب، ج‏3، ص23) حضرت صادق علیه السلام ذیل فرموده الهی که: «امروز دین شما را کامل کردم و نعمتم را بر شما تمام کردم» فرمود: به ولایت ما این کار انجام شد؛ یعنی تسلیم شدن نفس برای امر ما (اهل بیت). ✅«اللّهمّ عجّل لولیّک الفرج»