قرآن کریم ترجمه المیزان سوره مبارکه آل‏ عمران صفحه 71 و بى ترديد اگر بميريد يا کشته شويد فقط به سوى خدا محشور مى شويد. (158) پس به سبب رحمتى که از جانب خداست با آنان نرمخوى شده اى و اگر درشتخوى و سنگدل بودى از گِرد تو پراکنده مى شدند; پس آنان را ببخش و برايشان آمرزش بخواه و در کار [اداره جامعه ]با آنها مشورت کن، و چون تصميم گرفتى بر خدا توکّل کن; همانا خدا توکّل کنندگان را دوست مى دارد. (159) اگر خدا شما را يارى کند هيچ کس بر شما غالب نمى شود، و اگر از يارى شما خوددارى کند کيست آن که بعد از او شما را يارى کند؟ و مؤمنان بايد فقط بر خدا توکّل کنند. (160) و هيچ پيغمبرى حق ندارد خيانت کند، و هر کس خيانت کند روز قيامت با آن خيانتى که کرده است مى آيد، سپس به هر کسى آنچه کسب کرده است به طور کامل داده مى شود، و آنان ستم نمى بينند. (161) پس آيا کسى که در پى رضاى خدا باشد مانند کسى است که به خشمى از سوى خدا بازگشته و جايگاهش جهنّم است؟ و بد بازگشتگاهى است. (162) آنان [هر دو گروه ]نزد خدا داراى درجاتى [متفاوت ]هستند، و خدا به آنچه مى کنند بيناست. (163) همانا خدا به مؤمنان نعمتى گران عطا کرد چون ميان آنان رسولى از خودشان برانگيخت که آيات او را بر آنان بخواند و آنها را تزکيه کند و به ايشان کتاب و حکمت بياموزد; و بى شک پيش از آن در گمراهى آشکارى بودند. (164) و آيا هنگامى که [در جنگ اُحُد ]مصيبتى به شما رسيد که دو برابر آن را [بر دشمن ]وارد کرده بوديد مى گوئيد: اين مصيبت از کجاست؟ بگو: آن از جانب خود شماست [که از امر پيامبر تخلّف کرديد ]همانا خدا بر هر چيزى تواناست. (165)🌸🌸🌸🌸