#حضرت فاطمه (سلام‌الله‌علیها) می‌فرمایند: «...وَ تَاللَّهِ لَوْ مَالُوا عَنِ الْمَحَجَّةِ اللَّائِحَةِ وَ زَالُوا عَنْ قَبُولِ الْحُجَّةِ الْوَاضِحَةِ لَرَدَّهُمْ إِلَيْهَا وَ حَمَلَهُمْ عَلَيْهَا وَ لَسَارَ بِهِمْ سَيْراً سُجُحاً لَا يَكْلُمُ حشاشه [خِشَاشُهُ] وَ لَا يَكِلُّ سَائِرُهُ وَ لَا يَمَلُّ رَاكِبُهُ وَ لَأَوْرَدَهُمْ مَنْهَلًا نَمِيراً صَافِياً رَوِيّاً تَطْفَحُ ضَفَّتَاهُ وَ لَا يَتَرَنَّقُ جَانِبَاهُ وَ لَأَصْدَرَهُمْ بِطَاناً...» و به خدا سوگند اگر تمام امّت از راه روشن منحرف می‌شدند و از پذيرش دلیل آشکار امتناع می‌كردند، [على (علیه‌السلام) ] همۀ آنان را به راه آورده و آرام‌ و سبک‌بار به مقصد می‌رساند، كه نه خود خسته شود و نه راکب. و آنان را به آبشخوری گوارا و مطلوب و بدون آلودگی می‌بُرد و سيراب باز می‌گرداند. الإحتجاج، جلد ۱، صفحات ۱۰۸ و ۱۰۹ #خطبه حضرت زهرا (سلام‌الله‌علیها) #اللّهمَّ‌عَجِّلْ‌لِوَلِیِّڪَ‌الفَرَج