‍ درست چند ساعت از انفجار شبانه در دو کلوپ خوشگذرانان پاریس نگذشته بود که رأس ساعت هشت صبح، پیام رئیس جمهوری اسلامی ایران تنظیم‌شده، صادرشده، منتشرشده و روی سایت ریاست جمهوری قرار گرفته بود که طی آن روحانی از «تأثر و اندوه فراوان» خود در این حادثه و «جنایت ضد بشری» سخن گفته و افزوده بود که آن را «شدیداً محکوم» می‌کتد و به ملت سوگوار و دولت فرانسه و شخص آقای فرانسوا اولاند تسلیت گفته بود. پس از این حادثه بارها و بارها در لبنان، افغانستان، در کشورهای اسلامی و همسایه اتفاقات و جنایاتی بسیار شدیدتر رخ داد اما از سنگ صدا در آمد اما از رئیس‌جمهور ایران نه! دو روز است از جنایت وحشتناک و مجدد آمریکایی‌ها و وابستگان آمریکا در افغانستان می‌گذرد در حالی که باز هم این کودکان و دانش‌آموزان مظلوم این کشور مسلمان و همسایه بودند که به خاک و خون کشیده شده بودند و باز هم چشممان به مانیتور خشک شد که پیام تسلیتی به رئیس‌جمهور افغانستان، به دولت و ملت سوگوار و همکیشان همسایه بدهد اما باز هم هیچ اتفاقی نیفتاد و هنوز صدایی از این مردک برنخاسته است. شاید اشکال از رنگ چشمان عزیزان افغانستانی باشد که آبی نیست، شاید چون در کلوپ شبانه مشغول عیش و نوش نبوده‌اند و با کفش‌های پاره و لباس‌های کهنه خود سر کلاس درس نشسته بودند، شاید هم این عزیزان نباید در هنگامه مذاکرات وین به شهادت می‌رسیدند؛ بالاخره نباید بالای چشمان پنج بعلاوه یک ابرو باشد! البته بسیاری از سلبریتی‌هایی هم که در هر مناسبتی شمع روشن می‌کنند و اشک می‌ریزند و پست می‌گذارند و... هم در این ماجرا لام تا کام حرف نزدند و ساکت ماندند. مولا چه خوب فرمود که: یا اشباه الرجال و لا رجال... #افغانستان_تسلیت #انتخابات #دشت_برچی ــــــــــــــــــــــــــــــــــ ♦️عقیل؛ تحلیل عقلانی اندیشمندان ایران امروز https://eitaa.com/joinchat/2058616844Cfee24efb65