#حکمت 133 #نهج‌البلاغه وَ قَالَ (علیه السلام): الدُّنْيَا دَارُ مَمَرٍّ، لَا دَارُ مَقَرٍّ؛ وَ النَّاسُ فِيهَا رَجُلَانِ، رَجُلٌ بَاعَ فِيهَا نَفْسَهُ فَأَوْبَقَهَا، وَ رَجُلٌ ابْتَاعَ نَفْسَهُ فَأَعْتَقَهَا. و درود خدا بر او، فرمود: دنيا گذرگاه عبور است، نه جاے ماندن، و مردم در آن دو دسته‌اند: يڪى آن ڪه خود را فروخت و به تباهى ڪشاند، و ديگرے آن ڪه خود را خريد و آزاد ڪرد.