⚫️#مخدرات، گلوگاه تحریک احساسات بس کن رباب! حرمله بیدار می‌شود سهمت «دوباره» خنده انظار می‌شود❗️ ادبیات، چهره می‌سازد! برای مثال چهره‌ای که از حضرت رباب سلام‌ الله علیها در ذهن من و شما نقش بسته است، شخصیتی ضعیف، ناتوان، ناراضی از آن‌چه بر او گذشته و مضطرب است. مادری که قربانی واقعه عاشوراست و حالا در غیاب هم‌سرش، مجبور است به خواهر هم‌سرش پناه ببرد. او نیز با افعال امری مدام در حال توصیه‌های مکرر به ایشان است! وقتی صحبت از #ادب_مرثیه می‌کنیم، یعنی دقیقا داریم از یک چهارچوبی حرف می‌زنیم که رعایت نشدنش، تصویر زننده‌ای که در بالا بیان شد را برای مخاطب بازسازی می‌کند. مثلا: آیا ما اجازه داریم برای مرثیه‌خوانی، شان شخصیت والایی مانند حضرت رباب سلام‌الله علیها، که اسوه صبر و ایثار و استقامت است را به یک انسان بلادیده تقلیل دهیم؟ یا آیا ما می‌توانیم به همسر صالحه‌ی «امام» حسین علیه‌السلام، امر که هیچ، توصیه کنیم؟ آیا ما از ایشان نسبت به وظایف یک بانوی عفیفه بیش‌تر آگاهیم؟ چه طور می‌توانیم به خودمان اجازه دهیم انقدر بی‌ادبانه، مخدرات را صرف مرثیه‌سرایی‌های خود کنیم؟ بسترسازان ادامه حیات شیعی، مادران و همسرانی بودند که توانستند امتداد دهنده راه امامانمان باشند. این نوع تصویرسازی از این والامقامان نه تنها غیرهنرمندانه که متاسفانه خلاف واقعیت است. این نوع اشعار و مرثیه‌سرایی‌ها نه تنها حیات سراسر شکوه شخصیتهای دینی را تحریف می‌کند بلکه عامل تصویرگری یک چهره معاذالله ناقص و عاجز از این بزرگواران خواهد شد. ـــــــــــــــــــــــــــــــــ ✍منبع: #ادب_مرثیه ••• •@ahaat_ir | آهات•