✍نوشته استاد پیرامون «هویت محوری» و «عدم تقلید از روی جهل» مداحان ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ بسم الله الرحمن الرحیم ان الله یسمع من یشاء ♦️👈یکی از مطالبی که سالیان سال این حقیر سرا پا تقصیر به دوستان مداح و شاعر عرض می کنم این است که این مسیر نوکری اهلبیت علیهم‌السلام، مسیری است که باید همه مسائلش دارای اصالت و هویت باشد و با چشم باز، فهم بالا و دغدغه ی معرفت افزایی انجام وظیفه نمود. ♦️👈امروزه در این عرصه تقلید از روی جهل و مدگرایی در مجالس بیداد میکند. من باب مثال شاعری درباره‌ی غارت خیام و اسارت آل الله حرف از بردن النگو از دستان مخدرات می زند. بلافاصله بقیه ی شاعران شروع می کنند به کپی کردن النگو. و انواع النگو به بازار شعر و نوحه و واحد و زمینه و شور سرازیر می شود؛ در حالی که توجه به چند نکته دور از لطف نیست👇 1⃣👈به هیچ وجه النگو جزء وسائل زینتی زنان عرب نبوده بلکه جزء زینتی های زنان ایرانی بوده. 2⃣👈اصلا چنین مطلبی در هیچ یک از منابع ذکر نشده که از مخدرات النگو غارت شود. 3⃣👈هیچ می دانیم پشت بند بردن النگو از دست مخدرات چه اسائه‌ی ادبی به محضر ایشان وجود دارد! بر فرض محال چنین مطلبی هم بوده! تکرار یک جسارت اینچنینی چه ضرورتی دارد!؟ مثلا شاعر خواسته حرفی نو زده باشد. و بالتبع مداح از همه جا بیخبر هم با چِه به به و چَه چَهی میخواند❗️ ♦️👈اینها در حالیست که: یک عمر می‌توان سخن از زلف یار گفت در بند آن مباش که مضمون نمانده است در اینجا به یاد یک بیت از ابیات فاخر جناب شیخ سید رضا جعفری افتادم که صحنه دروازه کوفه و سر های بالای نیزه و سر سیدالشهداء روحی فداه را به تصویر کشیده که: تمام نیزه ها رحلند اینجا... میان اینهمه! یک نیزه قاری ♦️👈این کمترین با تمام نادانی خود به این نکته رسیده ام که: آنقدر که زبان هنر کاربرد دارد فاحش‌خوانی، قصابیگری و خشن روضه خواندن نه مورد رضایت مولاست و نه نتیجه بخش است! به قول رهبر انقلاب حفظه الله «کار تا در قالب هنر نیاید ماندگار نمی‌شود.» ••• •@ahaat_ir | آهات•