✅ پرسش و پاسخ از آیت الله خوشوقت س: شما فرموده اید شاگرد باید در این مرحله با ادامه ی ترک گناه و انجام واجبات و اخلاص و ذکر کثیر و ترک لغو جلو برود تا نتایجی برایش حاصل شود و آن نتایج را به استاد گزارش کند و مرحله بعد بیان شود. آن نتایج چیست؟ آیا همین که انسان سوز و گدازش زیاد شد و خواب و خوراکش کم شد و...؟ ج: شما که آن را نرفته ای تا برایت پیش آید. اگر بگوییم، گفتنِ نتیجه است بدون راه. شما خودت ترک گناه را ادامه بده، ان شاء الله می فهمی که چه پیش می آید. س: می ترسیم پیش بیاید و نفهمیم که از آن نتایج است و از دست برود؟ ج: نه، نترس. چون عمل نمی کنی، پیش نمی آید. راحت باش. س: بنده گاهی در حالات معنوی خوب و مورد قبولی هستم و توجهم به خدا و مراقبت از نفسم بیشتر می شود و گاهی برعکس است و به طور تناوبی و موقتی حال خوب و بد نفس تکرار می شود. علت چیست؟ ج: گناه می کنی. بعضی از وظائف را انجام نمی دهی و بعضی از کارهایی را که نباید انجام دهی، انجام می دهی. این ها در حالات خوب و بد انسان اثر می کنند. س: شما فرموده اید بهترین روش دوری از گناه، مراقبه است؛ بهترین روش مراقبه چیست؟ ج: مراقبت یعنی مواظبت. وقتی به خیابان می روم، اگر بخواهم چشم چرانی کنم، این همه گناه مرتکب می شوم. باید مواظب چشم باشم و اولین بار که چشمم بدون اختیار به زن نامحرم افتاد، چشمم را برگردانم. به این می گویند مراقبت. اگر انسان کارها را از روی غفلت انجام دهد که همیشه انجام می دهد، از میان آن گناه پیدا می شود؛ لذا در تمام اعمالی که انجام می دهد، باید اول مراقب باشد. وقتی می خواهم نگاه کنم، باید مواظب باشم که حرام نباشد. اگر حرام است، ترک کنم. وقتی می خواهم حرف بزنم، اگر حرام است، نگویم. وقتی می خواهم گوش بدهم، اگر حرام است، گوش ندهم. این مراقبت در حین عمل است. اگر دو سه هفته این کار را کردم، دیگر از اعمال من حرام صادر نمی شود. @ahadis_tollab کانال احادیث الطلاب