🌷صد و پانزدهمین کلمات قصار حضرت امیر در نهج البلاغه🌷
امیر در بارهء بدگمانی و خوش گمانی فرموده اند:
در آن هنگام كه صلاح و نيكوكاری بر زمان و مردمش غالب باشد، سپس مردی به مرد ديگر بدگمان شود، كه گناهی هم از او سرنزده، در اين صورت ظلم كرده است.
(و برعكس) اگر فساد بر زمان و مردم آن غالب باشد و شخصی به شخص ديگر خوش گمان باشد، قطعا خود را فريفته است.
تفسیر: اگر کسی در مورد فرد یا گروهی که پاک و بی گناهند، دچار سوء ظن شود ستم کرده.
و اگر کسی در مورد فرد یا گروهی که مدام در حال انجام فساد و گناه هستند، خوش بین باشد، خودش را گول زده.
/صد و شانزدهمین حکمت، فردا إن شاءالله/