❤️فضیلتِ شادکردن دلها الإمامُ عليٌّ عليه السلام :  فَوَالذي وَسِعَ سَمعُهُ الأصواتَ ،ما مِن أحَدٍ أودَعَ قَلبا سُرورا إلّا وخَلَقَ اللّه ُ لَهُ مِن ذلكَ السُّرورِ لُطفا ، فإذا نَزَلَتْ بهِ نائبَةٌ جَرى إلَيها كالماءِ في انحِدارِهِ حتّى يَطرُدَها عَنهُ ، كَما تُطرَدُ غَرِيبَةُ الإبلِ.  سوگند به آن كه همه آواها را مى شنود ، هيچ كس دلى را نسازد ، مگر آن كه خداوند از آن شادمانى لطفى بيافريند و بدانگاه كه و مصيبتى بدو رسد آن ، همچون آبى كه در نشيب روان گردد ، به سوى آن مصيبت و گرفتارى سرازير شود و آن را از او دور گرداند ، همچنان كه شتر غريبه [از ميان رمه شتران ]رانده مى شود . 🔸نهج البلاغة : الحكمة 257