❤️"فَاطِمَةُ بَضْعَةٌ مِنِّی"
رسول گرامی اسلام صلی الله علیه و آله در وصف حضرت زهرا سلام الله علیها میفرمایند: "فَاطِمَةُ بَضْعَةٌ مِنِّی فَمَنْ آذَاهَا فَقَدْ آذَانِی" فاطمه پارة تن من است، هر که او را بیازارد مرا اذیت کرده است.
آیت الله وحید خراسانی میفرمایند: ترجمه پاره تن غلط است و بضعه در اینجا یعنی پارهای از وجود عقل کل و کُلّ ِ عقل. یعنی پارهای از علم او، پارهای از نور و مقام او، پارهای از عصمت و قدسیّت او و بالاخره پارهای از عقل کل و کُلّ ِ عقل است.
آیت الله مکارم شیرازی در رابطه با جمله "فَاطِمَةُ بَضْعَةٌ مِنِّی" می فرمایند: مقصود حضرت محمّد صلی الله علیه و آله از این عبارت این است که فاطمه بخشی از هستی من است.
در بحار الانوار از موسى بن جعفر به نقل از اميرالمؤمنين علیهما السلام آمده است؛ روزى حضرت زهراء سلام الله علیها نزد پدرش رسول خدا صلی الله علیه و آله بود كه مردى نابينا وارد شد، حضرت فاطمه سلام الله علیها خود را مخفى كرد. پیامبر صلی الله علیه و آله به او فرمود: "چرا در حجاب قرار گرفتی در حالىکه او تو را نمىدید؟" حضرت فاطمه پاسخ داد: "اگر او مرا نمیبیند، من که او را میبینم، و او بوى تن مرا نیز حسّ مىکند." پیامبر فرمود: "أَشْهَدُ أَنَّکِ بَضْعَةٌ مِنِّی"؛ شهادت میدهم که تو پارهاى از وجود من هستى".
وجود حضرت زهرا سلام الله علیها آنقدر با حق منطبق است که حضرت رسول فرموده: "اِنّ َ اللهَ یَغضِبُ لِغَضَبِ فاطِمَه وَ یَرضی لِرِضاها" خدا با غضب فاطمه غضب کرده و با رضای او راضی میشود یعنی رضای فاطمه رضای خداست و غضب او غضب خداست.
هرگاه حضرت زهرا سلام الله علیها وارد میشدند. پیامبر صلی الله علیه و آله از جای خود برخاسته و به استقبال دختر خود میرفتند و او را جای خودشان مینشاندند.
تسبیحات حضرت زهرا سلام الله علیها ذکری است که پیامبر صلی الله علیه و آله به فاطمه آموخت و مصحف فاطمه سلام الله علیها مطالبی است که فرشته الهی به او الهام کرده و امیرالمومنین علیه السلام آنها را نوشته است. این صحیفه بنا بر روایات، در دست امامان معصوم بوده و هماکنون در دست امام زمان عج الله تعالی فرجه الشریف است.
رسول گرامی اسلام میفرمایند؛ "فاطمه سُرور و شادمانی قلب من، دو پسر وی میوه دل من، شوهر او روشنائی چشم من و امامان دین از نسل او امینان من می باشند و پیشوایان دین از نسل فاطمه، رشته نورانی هدایت خدا هستند که از سوی حق تعالی تا زمین و میان آفریدگان کشیده شده است. هر کس به این رشته هدایت چنگ زند نجات یابد، و هر که از آن روی برتابد گمراه می شود."
پس از ماجرای سقیفه، حضرت زهراسلام الله علیها فعالیتهای خویش را در قالب بیان خطبههای روشنگرانه، ملاقاتهای حضوری با صحابه و مشاجرههای لفظی با گمراهان و کجاندیشان آغاز کرد تا جایی که در این مسیر جان خویش را فــدا کرد و شهید شد. ایشان مسئله خلافت را امری شخصی و حزبی نمیدانست بلکه آن را مسئلهای از جانب خدا محسوب میکرد که از مجرای رسول خدا به همگان ابلاغ شده بود و خود را مکلف میدانست که وارد صحنه شود و از حریم ولایت الهی دفاع کند. حضرت زهرا میفرمایند؛ اگر مردم از اهل بیتِ پیامبر اطاعت و تبعیت میکردند، مردم با یکدیگر اختلاف نمیکردند. ایشان در بیانی می فرمایند"طَاعَتَنَا نِظَاماً لِلْمِلَّةِ، وَ إِمَامَتَنَا أَمَاناً مِنَ الْفُرْقَة؛" خداوند اطاعت ما را نظام و سامانی برای آئین اسلام و امامت ما را امانی از اختلاف و پراکندگی قرار داد.
حضرت زهرا سلام الله علیها بهترین و مهربانترین یار حضرت علی علیه السلام بود. بنا بر نقل علامة مجلسی در بحار الانوار، حضرت زهرا سلام الله
علیها حتی در حضور پیامبر صلی الله علیه و آله به امیر المومنین علیه السلام محبت میکردند و ایشان را بهترین همسر میخواندند، ایشان در خانه، شوهر خود را با کلمات محبّت آمیز و در میان مردم با کنیه اباالحسن خطاب میکردند.
دوره نخست زندگی حضرت فاطمه و حضرت علی علیهما السلام با شرایط دشوار اقتصادی همراه بود امّا فاطمه سلام الله علیها نه تنها اعتراضی نمیکرد حتی برای کمک به همسر خود در تأمین معاش، پشمریسی میکرد. ایشان به حضرت علی علیه السلام گفتند: در تمامی سختیها و شیرینیها کنار شما بودم و شما بهترین یاور من بودید و حضرت علی علیه السلام میفرمایند هر موقع به صورت فاطمه سلام الله علیها نگاه میکردم، غم از دلم بیرون میرفت.
قال الحسن علیه السلام: رَاَیْتُ اُمّى ... تَدْعُو لِلْمُؤْمِنینَ وَلاتَدْعُو لِنَفْسِها فَقُلتُ: یا اُمّاهُ لِمَ لاتَدْعینَ لِنَفْسِکِ؟ ... قالَتْ علیهاالسلام: یا بُنَىَّ! اَلجارُ ثُمَّ الدّارُ. (بحارالانوار، ۴۳، ۸۲.)