🔹️مراد از خود فراموشی چیست؟ ⚪وَ لا تَکونُوا کالَّذینَ نَسُوا اللهَ فَأَنْساهُمْ أَنْفُسَهُمْ( حشر/۱۹) مباشید از کسانی که خدا را فراموش کردند پس خدا هم آنها را دچار خود فراموشی کرد ✍قرآن می‌فرماید نسیان خدا سبب نسیان خود می‌شود؛ غفلت از خدا سبب غفلت از خود می‌شود و طبعاً جهل به خدا و معرفت نداشتن به خدا مستلزم معرفت نداشتن به خود می‌شود. ✔مقصود چیست؟ یعنی چه اگر انسان خدا را فراموش کند خودش را فراموش کرده؟ مگر «خودفراموشی» ممکن است؟ مگر می‌شود کسی خودش را فراموش کند؟ ✳انسان به هر اندازه که محو اشیاء دیگر بشود خودش را فراموش کرده و قهراً سعادت واقعی خودش را هم فراموش می‌کند و از سعادت واقعی خودش غافل می‌ماند که ملازم با غفلت از خدا هم هست. ✅ به هر اندازه که انسان به خدا که مُبدع و خالق اوست توجه کند و ذاکر خداوند باشد به خود واقعی‌اش بیشتر توجه داشته و در مسیر سعادت واقعی خودش قدم برمی‌دارد. تنها، کسانی که خداشناس و خداپرست و همیشه خدا را متذکر هستند، واقعا برای سعادت واقعی خودشان گام برمی‌دارند. 🔘همین قدر که انسان از خدا غافل شد، بدون اینکه خودش توجه داشته باشد، برده ی اشیاء دیگر می‌شود و خودش را فدای آنها می‌کند و وجود خودش را هدر می‌دهد و این است معنی «خسران نفس». لازمه ی نسیان نفس، خسران نفس است یعنی هدر دادن خود و خود را از دست دادن. 🔶️این که چنین تعبیری در قرآن هست نشان می‌دهد که انسان دارای دو نوع خود است: 1️⃣ خود مجازی و اشتباهی، خود محو شده در اشیاء دیگر، 2️⃣ خود واقعی که همان واقعیت نفس انسان و حقیقت نفس اوست. ⏪ آن خودی که ما باید با آن مبارزه کنیم، خود واقعی ما نیست، خود مجازی ماست. 📚 استاد مطهری، انسان شناسی قرآن، ص۱۶۰،۱۵۲ 🆔️@zendegi_filsofaneh 🌐#کانال_انسان_شناسی 🆔@ahmad_shahgoli