🟢تحلیلی از شکاف نظری و عملی برخی از دینداران 🖊احمدحسین شریفی ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ به اعتقاد ، دین و دینداری زمانی می‌تواند میوه‌های مخصوص خود و سبک زندگی ویژ‌ه خود را داشته باشد که از ریشه، یعنی از عقیده و ایمان، شروع شود. و الا اولاً، میوه‌ها و محصولات آن جنبه «تصنعی» خواهد داشت؛ یعنی شاخه‌ها و میوه‌ها فی‌الواقع مربوط به دین نخواهد بود؛ بلکه پیوندی‌ و تصنعی و همراه با کلفت و زحمت خواهد بود. «بايد كارى كرد كه اخلاق حسنه و اعمال ما ثمره طبيعى عقيده و ايمان بوده باشد. اگر ثمره طبيعى بود، ديگر زحمت و تكلف نخواهد بود.» و ثانیاً، شاهد شاخه‌ها و میوه‌های متناقض و متضاد خواهیم بود. هم به زیارت امام حسین(ع) می‌رود و هم کارهای یزیدی می‌کند! هم مسجد می‌رود و هم ربا می‌‌گیرد! هم شراب می‌نوشد و هم گلاب نذر حرم می‌کند!: یک دست به مصحفیم و یک دست به جام گه نزد حلالیم و گهی نزد حرام ماییم در این گنبد فیروزه‌ی فام نه کافر مطلق نه مسلمان تمام اما اگر و اخلاقیات ما محصول باورها و عقاید ما باشد، هرگز شاهد چنین تناقضات و تضادهایی نخواهیم بود. «ممكن نيست يك درخت كه از ريشه و اصل معين مايه مى‏گيرد، هم ثمره‏اش گلابى باشد و هم زال زالك.» 🆔https://eitaa.com/ahmadhoseinsharifi 🌹