علی علیه السلام می گوید
🔹با من همان طور كه با دیگران حرف می زنید، صحبت كنید.
🔹وَلا تَتَحَفَّظوا مِنّی بِما یُتَحَفَّظُ بِهِ عِنْدَ اَهْلِ الْبادِرَة: و اگر دیدید احیاناً من عصبانی و ناراحت شدم، حرف تندی زدم، خودتان را نبازید، مردانه انتقاد خودتان را به من بگویید، از من حریم نگیرید.
🔹وَلا تُخالِطونی بِالْمُصانَعَة:ِ با باری به هر جهت، هر چه شما بفرمایید صحیح است، هر كاری كه شما می كنید درست است (این را می گویند مصانعه و سازش) با من رفتار نكنید. هرگز با من به شكل سازشكارها معاشرت نكنید.
🔹وَلا تَظُنُّوا بِیَ اسْتِثْقالاً فی حَقٍّ قیلَ لی: گمان نكنید كه اگر حقّی را در مقابل من بگویید، یعنی اگر علیه من كلمه ای بگویید كه حق است، بر من سنگین خواهد آمد. بحق از من انتقاد كنید، ابداً بر من سنگین و دشوار نخواهد بود، با كمال خوشرویی از شما می پذیرم.
🔹وَ لاَالِْتماسَ اِعْظامٍ لِنَفْسی: ای كسانی كه من حاكم و خلیفه تان هستم و شما رعیّت من هستید، خیال نكنید كه من از شما این خواهش را دارم كه از من تمجید و تعظیم كنید، از من تملّق بگویید، مرا ستایش كنید، ابداً.
🔹بعد یك قاعده ی كلّی را ذكر می كند: فَاِنَّهُ مَنِ اسْتَثْقَلَ الْحَقَّ اَنْ یُقالَ لَهُ اَوِ الْعَدْلَ اَنْ یُعْرَضَ عَلَیْهِ كانَ الْعَمَلُ بِهِما اَثْقَلَ عَلَیْه: یعنی آن آدمی كه وقتی حق را به او می گویی دشوارش می آید و ناراحت می شود كه چرا حق را گفتی، عمل كردن حق برای او سخت تر است.
🔹...آخر خواهش می كند: فَلا تَكُفُّوا عَنْ مَقالَةٍ بِحَقٍّ اَوْمَشْوَرَةٍ بعَدْلٍ: ای اصحاب من، یاران من، ایّهاالناس! از شما خواهش می كنم كه هرگز از سخن حق و انتقاد حق و از اینكه مشورت خودتان را به من بگویید نسبت به من مضایقه نكنید.
🔹این نمونه ای كامل از مردی است كه از نظر معنوی آزاد است و در مقام حكومت بدین گونه به دیگران آزادی اجتماعی می دهد.
سند:
نهج البلاغه فیض الاسلام، خطبه۲۰۷
توضیح از:
شهیدمطهری (مجموعه آثار، ج۲۳، ص: ۴۴۵)
احمدی نژادی های انقلابی👇
@ahmdinzhadihaianghlabi