حمله به پناهیان را باید در پاسخ به احقادی تصویر کرد که در دهه هفتاد و نیمه اول دهه هشتاد بر دل آنهایی ماند که بنا داشتند دین را افیون تودهها کنند.
دو جریان در آن ایام با مردانگی و سترگی ایستاد و از اعتقادات ایمانی شیعه دفاع کرد. یکی با محوریت آیتالله مصباح یزدی بود و دیگری با محوریت حاج علیرضا پناهیان.
یکی به مواجهه علمی شتافت و دیگری به مواجهه از منظر غیرت و حمیت ولایی. یکی طرح ولایت را ایجاد کرد و دیگری پرچم ندبههای انتظار را بالا برد.
یادمان نمیرود رونقی که تفکر انتظار به هیأتها داد. به مساجد داد. جوانان را دور هم جمع کرد و شیوۀ نوین هیأتداری انقلابی را رقم زد.
و چه خوب انتقام گرفتند از آیتالله مصباح در سالهای ابتدایی دهۀ نود. اما گویا هنوز نوبت به حاج علیرضا نرسیده بود.
چه کسی را با چه چیزی میزنند؟!!! علیرضا پناهیان رزمنده همیشه در صحنۀ انقلاب را با تجمل و فساد اقتصادی؟!
این انگ نمیچسبد به این بزرگوار. جریانی نوپایی که نام عدالت را به یدک میکشد، چه از عدالت میداند که به ایشان حمله میکند، گویا بنا دارد کل تاریخ علمای شیعه را مسموم کند.
سید مرتضی را که به واسطۀ زعیم بودن شیعه، آنقدری به خلیفۀ وقت پول داد که مذهب شیعه به رسمبت شمرده شد.
مرحوم شفتی را که بارها به پادشاه قاجار وام داد تا کشور را اداره کند و مردم در سختی نیفتند.
مرحوم امام را که در کسری از روز با فروش اندکی از دارایی پدری منزل فعلی را در قم خریداری کرد تا پناهی باشد برای مومنین
و البته همه اینها زیستی ساده داشتند. همانطور که حاج علیرضا دارد. و البته حاج علیرضا هرگز آن اموالی را که این بزرگواران داشتند ندارد. یک زمین ۲۵۰ متری مشارکتی در تهران کجا و اموال مرحوم سید مرتضی و مرحوم شفتی و حضرت امام کجا...
از این موارد الی ماشاالله است.
شاید از این هم بالاتر: این جریان اگر در زمان علی ع زندگی میکرد، احتمالا به امیر عدالت نیز میتاخت که چرا مزارع ینبع به نام توست یا شاید به بیبی دو عالم که از چه به دنبال باغ فدکی. این جریان قدرت انفکاک میان باغ فدک و باستی هیلز را ندارد. لذا با آن همان میکند که با این...
اینکه در دوران تطور شیعه دست علمای اسلام باز بوده است حکمتی دارد که گوبا ادراک آن برای این طیف ممکن نیست. اینها مایلند عالم فقیر باشد و نمیدانند که عالم خود ستون فقرات دین است که اگر بنا باشد فقری بر طرف شود از مجرای تدبیر این عالم است. اینها نمیدانند عالم دین مال را نه برای خود که برای قوام دین خرج میکند. اینها چون در کتابهایشان تنها انسانی که در عالم زندگی میکند، انسان خودخواه دارای خوی حیوانی منغعتطلب است نمیتوانند انسانی دیگر را تصور کنند که برای خود نخواهد...
در این دکترین، حتی امیر دلها نیز جایی ندارد. چون امیرالمومنین از بزرگترین مالکان عرب بود. اما همین امیر، آنجایی که نان میخورد، نانی را انتخاب میکرد که خشکترین نان در آن زمان به شمار میرفت.
یا این جریان میداند که سفره امام حسن علیهالسلام هر روز پذیرای مومنینی بود که از اکناف عالم به مدینه سفر میکردند؟ و آیا میتواند پشتیبانی از این سفره را با سه بار بخشیدن کل اموال ایشان به فقرا جمع کند؟ آیا اینها به امام حسین ع خرده نمیگرفتند که از کجا آوردی که همۀ زمینهای کربلا را خریدی؟
این جریان نمیداند که اموال مرحوم شفتی و سید مرتضی برای فقرا سفره میشود اما اموال معاویه از سفره فقرا میخورد.
☘کانال تحلیل های اقتصادی دکتر حمیدرضا مقصودی
@hamidrezamaghsoodi