حدیث «طَیر مَشویّ»، از جمله دلایل تقدّم و برتری امام علی (علیه السلام) بر دیگر صحابه رسول خدا (صلی الله علیه و آله) است. بیشتر محدثین شیعه و سنی این حدیث را از طرق گوناگون و با اسناد معتبر نقل نموده و آن را حدیثی صحیح و متواتر می دانند.
این حدیث در برخی کتب اهل سنت مانند سنن ترمذی، تاریخ بغداد، اسد الغابة و... چنین نقل شده: «کانَ عِندَ النَّبِی(ص) طَیرٌ، فَقالَ: اللّهُمَّ ائتِنی بِأَحَبِّ خَلقِک إلَیک؛ یأکلُ مَعی هذَا الطَّیرَ. فَجاءَ عَلِی، فَأَکلَ مَعَهُ.» نزد پیامبر(ص) مرغى [بریان] بود. فرمود: بار الها! محبوب ترینْ بنده خود را برسان تا با من از این مرغ بخورد. على(ع) آمد و با وى [از آن] خورد