بمناسبت شب شهادت حضرت زهرا سلام الله علیها به روایت ۷۵ روز 🏴🏴🏴🏴🏴🏴🏴🏴🏴🏴🏴🏴🏴 مرحوم آیت الله حاج آقا مجتبی تهرانی رحمه الله علیه: چهل سال پیش، اولین فاطمیه یادم هست، من شب‌ها جلسه گذاشته بودم، این مداح‌ها می‌آمدند، نوحه‌خوان‌ها می‌آمدند، نوحه می‌خواندند، چندتا جمله از اون موقع یادم است که اینها خواندند. در جگر من اثر کرد، خوب یادم است! من نوحه‌خوانی بلد نیستم، ولی امشب مرجعیت به کنار، اجتهاد به کنار، فقاهت به کنار، عرفان به کنار، اخلاق به کنار، می‌خواهم امشب نوحه بخوانم... دو تا جمله می‌‌خوانم. زبان حال علی علیه‌السلام هست. خواننده علی، خواننده پدر، برای کی؟ (برای) همسرش که مادر است. این پدر روضه برای پسر، یعنی امام زمان صلوات‌الله علیه روضه بخواند! آقا تشریف بیاورید. آقا در آستانه مجلس ما تشریف بیاورید. می‌خواهم برایتان روضه بخوانم. این زبان حال علی علیه‌السلام است. رو به زهرا می‌کند: یا زهرا! در وسط کوچه تو را می‌زدند کاش به جای تو مرا می‌زدند یا زهرا... چرا شده گوشه چشمت کبود فاطمه جان مگر علی مرده بود یا زهرا... وای من و وای من و وای من میخ در و سینه زهرای من ... منبع سایت مشرق