✳️ شعر محلی مازندرانی " دارکِتِن " : ای غم ته مَستِ دارکتِن مِن ته پیش پیتِ دارمه مه جانِ کم ضربه بزن وینّی بی برگ و بارمه دراین دیارِ بیکسی ندارمه یار وهمدمی خنجر نزِن به جسم من زخمیِ روزگارمه به جز بد عهدی ندیمه دراین دیار بی نشون غریب این زمونِومه بی یار و غمگسارمه وقتی بهار عمر شونه پائیز خِدی نشون دنه یعنی بَئی زرد گِلام مهمونهِ شاخه سارمه امان از دلِ خِش باور نَینه عبرت روزگار هرچی مصیبت کشمه باز تشنه ی بهارمه سر دارمه درپیله ی غم درعالمِ بی خبری دنیا زیرو رو بئوه درچنگِ غم شکارمه بغض دَوِسّه راهِ گلی دِتا چِش مَشتِ وارشه هرچی که ناله بَزنم بی یار و بی دلدارِمه کارِ اتتا کتاب نیه قصه ی سرگذشت من از وقتی مِره یاد اِنه کََّکیِ بی قِرارمه چه خوانی غم ازجان من ازاین مجنونِ بی لیلا هرجا شومه ته حاضری از روی ته بیزارمه یک روز منم یَلی بیمه دراین گلزار زندگی بسکه بلا بکشیمه همدمِ خَس و خارمه شاعر : کیومرث دهقان #شعرمازندرانی #کیومرث_دهقان #لفورسوادکوه ⭐️ به کانال #اخبارلفور بپیوندید 👇👇👇 @akhbarelafoor 📱 رسانه باشید کانال ما رو به دوستانتون معرفی کنید 👆👆👆👆👆👆👆