خصال، بحارالانوار، منتخب البصائر، انوار نعمانيه، شرح صحيفه سجاديه و تفسير نورالثقلين كه همه از كتاب هاى ناب شيعه و مؤلفانشان از رشد يافتگان مكتب و مدرسه اهل بيت اند؛ به سند قوى از حضرت صادق روايت کرده اند: «ان لله عزوجل اثنى عشر الف عالم كل عالم منهم اكبر من سبع سماوات و سبع ارضين ما يرى عالم منهم أن لله عزوجل عالما غيرهم...» "خدا را 12000 عالم است كه هر يك بزرگ تر از هفت آسمان و زمين است و هيچ يك از آنها خبر از وجود عالم ديگرى غير از خود ندارد." اين روايت به طور واضح مى گويد: جهان هستى مركب است از هزاران عالم و هر عالمى مشتمل است بر آسمان ها و زمينهای بزرگ تر از آسمان و زمين ما. مضافاً بر اين كه در روايت مزبور اشاراتى است بر اين كه كائنات زنده و عاقل هم در آن وجود دارد، زيرا ارجاع ضمير ذوى العقول: "منهم" و "غيرهم" در روايت به عوالم به اعتبار اهالى و مساكنين آنان است و اگر زنده و عاقل نبودند بايستى ضمير منها و غيرها گفته مى شد و نفى علم خاص از آنان يعنى خصوص علم به وجود عالم ديگر دليل وجود علم عام در آنان است. در كتاب احتجاج و اختصاص و بحار و بصائر الدرجات به اسناد صحيحه خبرى به اين مضمون از حضرت صادق نقل شده كه به منجم يمنى فرمود: «يسير عالم المدينه فى ساعة من النهار مسيرة الشمس سنة حتى يقطع اثنى عشر الف عالم مثل عالمكم هذا ما يعلمون ان الله تعالى خلق آدم و لا ابليس» داناى مدينه «يعنى خود آن حضرت» در يك ساعت از شبانه روز به اندازه يك سال شمسى را طى مى كند و از دوازده هزار عالم عبور مى نمايد كه هر يك مثل عالم شماست، اهالى آن عوالم هرگز از وجود آدم و ابليس خبر ندارند @AZ3210