🔹پرسید: چگونه است که خداوند در گذشته سخن می‌گفته و اکنون ساکت است؟! 🔸گفت: خداوند "متکلّم" است و متکلّم بودن ، عینِ ذاتِ اوست ؛ امّا برای آن‌که سخنِ "او" شنیده شود ، باید ساکت شد . 🔸انسانی که خاموش نیست ، چیزی نمی‌شنود . ذهنِ وِرّاج ، قابلیّت شنیدن ندارد ، کر است . انسانی که پُر از گفتگوهای درونی است ، پُر از شهوتِ گفتن است ، کجا سخنِ حق را می‌شنود؟ 🔸انسانِ خاموش ، انسانی است که هم زبانش ساکت است ، هم ذهنش آرام است ، و هم قلبش نرم و پذیرا است . این‌ها را فراهم کن ، آن‌گاه سخنِ حق را خواهی شنید .