🔴#آیین_کشورداری #شرح_نامه ۵۳ ❣امام علیه السلام بعد از دستوراتى که جنبه تبشير و تشويق داشت از انذار و تحذير سخن مى گويد, می فرماید: ✨فَإِنْ أَحَدٌ مِنْهُمْ بَسَطَ يَدَهُ إِلَى خِيَانَة اجْتَمَعَتْ بِهَا عَلَيْهِ عِنْدَکَ أَخْبَارُ عُيُونِکَ، اکْتَفَيْتَ بِذَلِکَ شَاهِداً فَبَسَطْتَ عَلَيْهِ الْعُقُوبَةَ فِي بَدَنِهِ، وَأَخَذْتَهُ بِمَا أَصَابَ مِنْ عَمَلِهِ، ثُمَّ نَصَبْتَهُ بِمَقَامِ الْمَذَلَّةِ، وَوَسَمْتَهُ بِالْخِيَانَةِ، وَقَلَّدْتَهُ عَارَ التُّهَمَةِ.✨ 💠و هرگاه يکى از آنها (از کارگزاران تو) دست به سوى خيانت دراز کند و مأموران مخفى ات متفقاً نزد تو بر ضد او گزارش دهند به همين مقدار به عنوان گواه و شاهد قناعت کن و مجازاتِ بدنى را در حق او روا دار و به مقدارى که در کار خود خيانت کرده کيفر ده سپس وى را در مقام خوارى بنشان و داغ خيانت را بر او نه و قلاده ننگ اتهام را به گردنش بيفکن . ✍يکم. براى اثبات مجرم بودن تنها به اخبار يک نفر از مأموران مخفى قناعت نکند، بلکه بايد تمام آنها بر خيانت يک فرد اجماع داشته باشند، امام در مسائل مهم تنها به اخبار يک نفر قناعت نمى کرد ✔️دوم. بعد از اجماع آنها ترديد به خود راه ندهد و بدون ملاحظه مقام و موقعيت افراد، کيفر لازم را براى آنها مقرّر دارد. ✔️سوم. اين کيفر بايد جنبه جسمى و روحى هر دو داشته باشد و به گونه اى باشد که درس عبرت براى همگان گردد، زيرا کيفرهاى مجرمان به دو منظور انجام مى شود: نخست بازداشتن مجرم از جرم در آينده و ديگر بازداشتن افرادى که احتمال آلودگى آنها مى رود. ✔️چهارم. بايد مجازات به اندازه جرم باشد نه بيشتر . 📝ادامه دارد... ✅ کانال نکته های خوب https://t.me/joinchat/AAAAAD6-XqFRfH2MhUjA3g