هدایت شده از بصیر عماریون (مُلک سلیمانی)
پاسخ：
✅علت صلح امام حسن(ع) با معاویه：
1⃣امام حسن(ع) از همان ابتدا با معاویه صلح نکرد، بلکه برای مدتی چند ماهه با معاویه جنگید، که به چند دلیل جنگ متوقف شد：
۱)خیانت فرماندهان سپاه به امام(ع) وترک سپاه و پیوستن به معاویه!
۲)خستگی وعدم آمادگى روحى رزمندگان برای جنگ بامعاویه!
به چند دلیل :
🔹وجود جنگهاى قبلى(صفین، نهروان و جمل)
🔹حیله گرى و تزویر معاویه مبنی بر اینکه در صورت صلح، مدینه فاضله ای که به دور از جنگ و نزاع باشد، تشکیل خواهد شد.
🔹سست عنصرى بسیارى از مردم که وقتی خیانت فرماندهان را دیدند به تبعیت از آنان به معاویه پیوستند.
۳)خطرات بیرونى که جامعه اسلامى آن زمان را تهدید مى کرد و درگیرى داخلى، آنان را براى حمله به مسلمانان بر مى انگیخت.
2⃣حفظ جان شیعیان باقى مانده در آن عصر.
3⃣روشن کردن حیله گرى های معاویه و شناساندن چهره واقعی وی به مردم نا آگاه و سطحی نگر.
✅توضیح：
از طرفی بارها حضرت(ع) توسط افراد معاویه در معرض ترور واقع شد، تا جایی که در مداین ران مبارک را شکافتند. حضرت(ع) احساس کرد جان خود و پیروانش در خطر جدى قرارگرفته است. مهم‌تر از همه به خاطر چهره دروغینی که معاویه در بین مردم پیدا کرده بود، اگر امام و یارانش شهید می شدند، خونشان هدر می‌رفته و چندان اثرى نداشت.
امام(ع) از راه ناچاری و براى حفظ اسلام و حفظ شیعیان و نشان دادن چهره واقعى معاویه ،صلح نامه را امضا نمود.
📜مواد صلح نامه：
در صلح نامه موادّى گنجانده شده بود، از جمله این که ：
🔹معاویه متعرض امام (ع)نگردد و به کتاب وسنّت رسول خداو سیره خلفاى شایسته عمل کند.
🔹بعد از خود کسى را براى خلافت تعیین ننماید.
🔹و شیعیان على(ع) در شام و حجاز و عراق و یمن از شر او ایمن باشند.
🔹و نیز حضرت امیرمؤمنان(ع) را در نماز و منابر سب و لعن نکنند.
روشن است عمل به این مواد به ضرر معاویه تمام می شد.
اگر به آن ها عمل نکند، چهره واقعی‌اش که سعی بسیار در پنهان کردن آن داشت، بین مردم آشکار خواهد شد.
و آنان مى‌فهمند که معاویه پاى بند هیچ اصلى از اصول اسلامى نیست. همان طور که پیش بینی می شد، وقتی امام مجتبی(ع) با معاویه صلح کرد، وی به هیچ کدام از مطالبی که در صلح نامه آمده بود و آن ها را خود نوشته و برای امام مجتبی(ع) ارسال کرده بود، عمل نکرد و بدین وسیله چهره واقعی خود را برای همگان آشکار ساخت.
📚منابع：
۱)الارشاد شیخ مفید، ص۳۵۰
۲)مقاتل الطالبین اصفهانی، ج۱، ص۶۹
۳)الفتوح ابن اعثم کوفی، ج۲، ص۱۳۱۵
۴)زندگانی امام حسن(ع)محلاتی، ص۴۲۵
@Tarikhislam