نجاست را به غیر بزن! چرا به خودت میزنى؟! (قسمت ۲) ادامه قبل... 🔸... زیرا اوّلًا: كار خوب در خارج از شخص خوب سر مى‌زند، یعنى از شخص‌ الهى و موحّد و صاحب یقین. در این صورت آن امر در خارج منشأ اثر خواهد شد و ثمرات نیكو خواهد داد. 🔹 امّا اگر از شخص منغمر در كثرات سر زند كه مستلزم غفلت از نفس و خدا و عرفان الهى و خلوت و حضور قلب در حال نماز بود، دیگر آن امر، امر مستحسن نیست؛ آن امر امر آلوده و زشت است، گرچه ظاهرش چشمگیر باشد و نزد افكار عمومى مردم و عامّه خلائق از بهترین مثوبات به حساب آید. 🔸 به علّت آنكه نتیجه تابع أخَسِّ مقدِّمتَین است یعنى تابع پست‌ترین از مقدّمات. و هنگامى كه كارى به ظاهر در خارج از تمام شرائط حسن و زیبائى آراسته بوده ولى عامل، آن را از روى ریا و یا هواى نفس و یا مقاصد غیر الهى انجام دهد، آن عمل در حقیقت زشت است نه زیبا، و اثر مفید و نیكو از خود بجاى نمى‌گذارد، و ما يَنْفَعُ النَّاسَ نخواهد شد، گرچه آراء و افكار عمومى آن را خوب و زیبا به شمار آورد. 🔹 زیرا مناط، واقعیت آنست كه خراب است و در نزد خداوند و موقف قیامت مقبول نخواهد شد. كار زیبا از شخص زیبا صورت می‌گیرد نه از شخص نازیبا، گرچه در خارج به صورت ظاهر خود را به انواع و اقسام پیرایه‌هائى از زیبائى وصله زده باشد. سرمه بر چشم كور، وى را بینا نمى‌كند؛ و وسمه بر ابروان نابینایان اثرى در دید و نور چشمانشان بجاى نمى‌نهد. 🔸 از اینجاست كه در فرقان عظیم إلهى میفرماید: يا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا عَلَيْكُمْ أَنْفُسَكُمْ لا يَضُرُّكُمْ مَنْ ضَلَّ إِذَا اهْتَدَيْتُمْ. «اى كسانى كه ایمان آورده‌اید! بر شما باد دریافتن نفوس خودتان! گمراهى گمراه در صورت هدایت یافتن شما، به شما آسیبى نمى‌رساند.» 🔹 و أیضاً میفرماید: يا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا قُوا أَنْفُسَكُمْ وَ أَهْلِيكُمْ ناراً «اى كسانى كه ایمان آورده‌اید، خودتان را و اهلتان را از آتش حفظ نمائید!» ادامه دارد... 📿 کانال مرکز تخصصی اخلاق: 💠 @AkhlaqHad ‌ ‌