[✏️👤] . ‌ در واجب‌ بودن - امربہ‌معروف‌و‌نھی‌ازمنکر - و ضرورت آن هیچ تردیدی نیست، اما فقھا، ازجمله امام‌‌خمینۍ انجام‌ ندادن این فریضه را مشروط به چھار شرط دانسته‌اند: ¹. شناختـ امر بہ معروف و نھی از منکر، فرد تذکر دهندھ باید خود، آگاهیِ نسبۍ نسبتـ بہ منکرات و معروفات یا خودمانے تر بدها و خوب‌های دینۍ داشته باشد تا بتواند در مورد دیگر اعضاۍ جامعھ نظر دهد. ـــ ـ ـ به طور کلی کسۍ کھ توانایی تشخیص نسبی درمورد خوب‌ها و بدهای دینۍ را ندارد، نباید آن را اجرا کند. ². احتمال تأثیـر امر و نھی امر یا نھی فرد مکلف باید تاثیر - حتی بلندمدت و نه لزوما به صورتـ آنی - بر سر شخص‌گناهکار داشتہ باشد درغیر این‌صورتـ انجام این امر بیھوده و باطل است. . ╰➤ @alamdarmedia_kashan