💠مشهور است که ادراکات انسان، به دو قِسم حقیقی و اعتباری تقسیم می‌شوند. براساس این تقسیم ، علوم را نیز به دو قِسم حقیقی مانند منطق، فلسفه و ریاضیّات و اعتباری مانند ادبیّات، فقه و اصول فقه تقسیم نموده اند. لکن عدم دقت و عنایت به تفکیک مقام حقیقت از اعتبار، موجب خلط و نتایج ناصوابی در علوم اعتباری مانند فقه و اصول شده است که این امر بویژه در آثار اعاظم مکتب نجف مشهود است. 🔹 فلذا از آنجا که هر کدام از حقیقت و اعتبار، دارای اقتضائات و قوانین مخصوص به خود می‌باشند، به گونه‌ای که عدم دقّت در آنها موجب خطا و نتایج اشتباهی می‌شود، ضرورت دارد که با در نظر گرفتن این قوانین، از تسری احکام امور حقیقی به امور اعتباری جلوگیری شود. 🔸در بیان استاد آیت الله فرحانی ، آنچه در این مسیر پر گردنه رهگشاست، کاوش و عنایت به دستاوردهای حضرت امام (ره) و علاّمه طباطبائی (ره) در این عرصه است. 👈🏻بر همین اساس زین پس مجموعه مطالبی تحت عنوان «#منطق_اعتباریات» را که برگرفته از دروس خارج استاد است؛ ارائه خواهیم داد. @albayann