🌹گوشه هایی از نامه های شهید دکتر مصطفی نیک نژادی فارغ التحصیل آمریکا و عضو هیئت علمی دانشگاه اصفهان: 🔸نامه ای به احسانم، به احسان عزیزم: 🔹فرزند عزیزم! از دور تو را می بوسم و از خداوند متعال مسألت دارم که تو را نیز از درد مندانی قرار بدهد که خوب بفهمی، خوب احساس کنی و خوب برای نجات بشریت از این ورطه خطرناک بكوشی.امیدوارم که زمانی که تو به جوانی و نوجوانی رسیدی، جامعه ای سالم غیر از آنچه ما داشتیم داشته باشی، تا بتوانی چنان رشد کنی که از فیض وجودت همه مسلمانان جهان، بلکه همه انسان های مستضعف بهره مند شوند. 🔹پسرم! وصیت می کنم که فکر مرا نکن، که من خود راه خود را به حول و قوه ی الهی انتخاب کردم و می بایست در این راه قدم بر می داشتم که اگر نه، پوچ و هیچ و چون آنهایی می شدم که به خود فکر می کردند.مادرت خوب می داند که من شاید خودم را فراموش کرده بودم و او از این جهت نسبت به من نگران بود و از او می خواهم، و تو نیز بخواه که مرا به راستی ببخشد که من در حق او بسیار کوتاهی ها نموده ام. 🔹پسرم! اگر تو به جای من فرصتی پیدا کردی، از مادرت دلجویی کن و بگو به او که مصطفی باید این می بود، و نمی توانست جز این باشد، که سرنوشت محرومان جهان در این حرکت بوده، و می بایست به پیش می رفت، و ماهم که شاید سهمی در این حرکت داشتیم، باید آن را با کمک خداوند متعال پیش می بردیم. 🔹پسرم! از تو می خواهم که اسلام را خوب بشناسی و انسان ها و الگوهایی را که اسلام او به بشریت تحویل داده چون علی (ع) و حسین بن علی(ع) و فاطمه (ع) و غیره را خوب بشناسی و آنها را شیعه باشی و چون آنها عمل کنی. @aledavood 👈 عضو شوید