از ما گفتن بود، از بعضی ها هم نشنیدن! ✍️ روح‌الله کریمی خویگانی اگه از من بپرسن الان توی تحقیقات به دست اومده و مشاهدات شما از آدما، بالاترین نسخه ای که حالشون رو خوب می کنه و باید روی اون کار کنن، چیه؟ میگم: نه پرداختن به طرحواره های کودکیشونه، نه شناخت درمانیه، نه دارودرمانیه، نه ..‌.. بلکه فقط یه چیزه: «گستره ی شبکه ی ارتباطیشونه»!! دوست عزیزی که به راحتی فامیل رو می‌زاری کنار، رفیق رو می زاری کنار، همسایه رو می زاری کنار، همسرو می زاری کنار، بچه رو می زاری کنار، پدر مادرو می زاری کنار، ...‌ اگه اینطوری حالت خوب شد، بگو ما درب این خرد زیستن رو تخته کنیم! آدما باید یاد بگیرن اگه با اطرافیان به مشکل برمی خورن، رابطه رو ترمیم کنن. شما به میزان داشتن رابطه های خوب با آدمای اطرافت حالت خوبه... این روزا هم یادگرفتن که سریع آدمای سمی زندگی رو کنار بزارن، آخه برادر من، خواهر من، آدمای سمی یکی، نه دو تا، نه اینکه همه بشن آدمای سمی. به میزان اونکه شما دستگیره عاطفی داری، سلامت روانت بهتره... اگه با جاریت یا باجناقت سر یه مسأله بحثتون شد، به جای اینکه بگی گور باباش، سعی کن سر فرصت مناسب باهاش حرف بزنی و مشکل رو حل کنی، نه اینکه بگی دیگه تمام! می گی نه، برو ببین اینایی که منزوی شدن کارشون به کجا ختم شده... از ما گفتن بود...