رآن، تربیت و پرورش شاگردانی چون «ابن عباس»، قضاوت و داوری‌های حیرت‌انگیز، پاسخ به شبهه‌های اندیشمندان ملل و نحل گوناگون، کمک به بینوایان و درماندگان و ... از جمله فعالیت‌های اساسی آن حضرت در این دوران بود. آری، از آیات قرآن و روایات نبوی چنین بر‌می‌آید که پیامبر  اکرم(ص) از ارتداد امت پس از رحلت خویش بسیار نگران بود و تاریخ، نشانگر آن است که اختلاف و تفرقه ـ پس  از رحلت پیامبر ـ به میان مسلمانان راه یافت. و امام علی(ع) از آغاز حوادث «سقیفه» تا پایان  عمر خویش همواره در راه پیامبر(ص) گام نهاد و موج‌های فتنه و آشوب را فرونشاند.