زنده‌یاد حجت‌الاسلام والمسلمین حاج آقا یگانه مرقی...  عالم بوده».  شاخص های طلایی آمران به معروف در فرهنگ روایات در یک نظام کلی و اصولی می توان به یک دسته بندی دقیق و اصولی پیرامون شاخص ها و ویژگی های طلایی آمران به معروف اشاره  کرد که با رعایت و بهبود این ویژگی ها می توان جامعه بر پایه نظام دینی را به اهداف و مصلحت های آن نزدیک کرد. 1-امر به معروف باید خالصانه باشد شروع امر به معروف و رویکرد مصلحانه آن در جامعه باید با انگیزه الهی همراه باشد، هدف فراگیر کردن عمل صالح در جامعه  به انگیزه رضایت الهی، از این رو هر گونه هوا خواهی، خود خواهی و دنیا طلبی باید کنار گذاشته شده؛ چراکه جهت و مسیر از ابتدا روشن است. در منابع روایی این موضوع این چنین مورد تأکید قرار گرفته است: «صَاحِبُ الْأَمْرِ بِالْمَعْرُوفِ یحْتَاجُ أَنْ یکونِ... مُجَرِّداً نِیتَهُ لِلَّهِ، مُستَعینا بِهِ، و مُبتَغِیا لِثَوابِهِ؛[6]کسى که امر به معروف مى‏کند،باید.. . نیت خود را در این دعوت خالص و تنها برای خدا قرار داده و از او کمک بگیرد و جویاى پاداش او باشد».   2-عالم به حلال و حرام الهی باشد یکی از مشکلات و چالش های پیش روی آمران به معروف در جامعه سازی و هدایت آحاد جامعه به سوی حیات طیبه الهی فقدان علم و آگاهی به حلال و حرام است. کاستی در این حوزه باعث شده است، بسیاری از افراد امر به معروف را در موضوعات جزئی و محدود مشاهده کنند، این در حالی است که در اندیشه اسلامی معروف های فراوانی در حوزه های مختلف، اخلاقی، اجتماعی، سیاسی، اقتصادی، بین المللی، وجود دارد که باید مورد توجه قرار گیرد، به طور مثال تقویت تولید ملّی و عدم وابستگی اقتصادی به جوامع غربی و غیر اسلامی از جمله معروف هایی است که مورد توجه شایسته جوامع اسلامی قرار نگرفته است. باری به هر جهت منابع روایی در خصوص اهمیت این شاخص این چنین اشاره داشته است: «صاحِبُ‏ الأَمرِ بِالمَعروفِ‏ یَحتاجُ‏ أن‏ یَکونَ‏ عالِما بِالحَلالِ‏ وَ الحَرامِ‏؛ کسى که امر به معروف مى‏ کند، نیازمند آن است که به حلال و حرام، عالم بوده». 3-مهرورزی و نوع دوستی برای ترویج خوبی ها و دعوت مردم به سوی تمدن نوین اسلامی و برپایی حیات طیبه الهی و دینی و در نهایت برخورداری از منافع و مصلحت های اجتماعی باید سربازان این میدان ابتدا شایستگی های لازم رادر خود تقویت نمایند، به گونه ای که با نشان دادن فضایل و خوبی های عینی و رفتاری خود سایرین را به نیکی و فضیلت های اجتماعی دعوت کنند، از این رو یک آمر به معروف باید نرم خویی و خیر خواهی و مهرورزی را در خود تقویت نماید، چرا که در غیر این صورت به نتیجه مورد نظر دست نمی یابند،[ در ادامه روایت نقل شده است: «صاحِبُ‏ الأَمرِ بِالمَعروفِ‏ یَحتاجُ‏ أن‏ یَکونَ‏ ... ناصِحا لِلخَلقِ، رَحیما بِهِم، رَفیقا، داعِیا لَهُم بِاللُّطفِ و حُسنِ البَیانِ، عارِفا بِتَفاوُتِ أحلامِهِم؛ لِیُنزِلَ کُلًاّ مَنزِلَتَهُ، بَصیرا بِمَکرِ النَّفسِ و مَکایِدِ الشَّیطانِ؛[کسى که امر به معروف مى‏کند، نیازمند آن است ... خودخواهى فارغ باشد، نسبت به مردم، خیرخواه و با آنان مهربان و نرم‏خو باشد، و آنان را با نرمى و گفتار نیکْ دعوت کند. تفاوت خردهاى آنان را بشناسد، تا هر کس را در جایگاهى که در حدّ و اندازه اوست، بنشاند؛ از نیرنگ نفس و خدعه‏هاى شیطان، آگاه باشد».   4-صبوری، اقتدار، مقاومت برای تثبیت نیکی ها و فضایل در جامعه آمران به معروف و ناهیان از منکر می بایست، صبوری را لازمه فعالیت دینی و اخلاق مدارانه خود قرار دهند، هر گونه سستی، اهمال کاری، و بزدلی در این راه مانع جدی نشر و فراگیر کردن فضایل اخلاقی در حیات طیبه دینی است. قاعدتاً کار فرهنگی و نشر معارف اسلامی نیاز به مقاومت انقلابی و هوشمندانه دارد، بدون این شاخص ها نمی توان انتظار دست یابی به منافع و برکات و موفقیت داشت.  صاحِبُ‏ الأَمرِ بِالمَعروفِ‏ یَحتاجُ‏ أن‏ یَکونَ‏ صابِرا عَلى ما یَلحَقُهُ، لا یُکافِئُهُم بِها، و لا یَشکو مِنهُم، و لا یَستَعمِلُ الحَمِیَّةَ، و لا یَتَغَلَّظُ لِنَفسِهِ،«کسى که امر به معروف مى‏کند، نیازمند آن است بر آنچه [از آزار مردم‏] به او مى‏رسد، صبور باشد، و مقابله به مثل نکند، و از آنان، شِکوه نکند و تعصّب نورزد، و براى [منافع‏] خود، خشم نگیرد