آیه112🌹ازسوره آل عمران 🌹 ضُرِبَتْ عَلَيْهِمُ الذِّلَّةُ أَيْنَ ما ثُقِفُوا إِلَّا بِحَبْلٍ مِنَ اللَّهِ وَ حَبْلٍ مِنَ النَّاسِ وَ باؤُ بِغَضَبٍ مِنَ اللَّهِ وَ ضُرِبَتْ عَلَيْهِمُ الْمَسْكَنَةُ ذلِكَ بِأَنَّهُمْ كانُوا يَكْفُرُونَ بِآياتِ اللَّهِ وَ يَقْتُلُونَ الْأَنْبِياءَ بِغَيْرِ حَقٍّ ذلِكَ بِما عَصَوْا وَ كانُوا يَعْتَدُونَ‌ (دشمنان شما به قدرى ترسو و زبون هستند كه) هر كجا يافت شوند، مُهر ذلّت بر آنها خورده است، مگر آنكه به ريسمان (امان) الهى چنگ زنند (و از انحراف و فسق دست برداشته، ايمان آورند) و با مردم پيوندى برقرار كنند. آنها گرفتار خشم خدا گشتند ومُهر بيچارگى بر آنها زده شد. اين به خاطر آن بود كه به آيات خدا كفر مى‌ورزيدند و پيامبران را به ناحق مى‌كشتند. اين بدان سبب بود كه عصيان ورزيده و تجاوز مى‌كردند آیه112🌹ازسوره آل عمران 🌹 ضُرِبَتْ=زده شد عَلَيْهِمُ=برآنان الذِّلَّةُ =حکم خواری أَيْنَ ما = هرجا ثُقِفُوا=یافته شوند إِلَّا=مگر آنكه بِحَبْلٍ =به ریسمانی، پناهی مِنَ اللَّهِ=ازالله وَ حَبْلٍ=و ریسمانی، پناهی مِنَ =از النَّاسِ=مردم چنگ زنند وَ باؤُ =ودچارشدند بِغَضَبٍ=به خشمی مِنَ اللَّهِ=از الله وَ ضُرِبَتْ=وزده شد عَلَيْهِمُ =برآنان الْمَسْكَنَةُ =حکم درماندگی ذلِكَ =اين بِأَنَّهُمْ =به سبب آن است که همانا آنان كانُوايَكْفُرُونَ=کفر می ورزيدند بِآياتِ =به آیه های اللَّهِ =الله وَ يَقْتُلُونَ=و می کشتند الْأَنْبِياءَ=پيامبران را بِغَيْرِ حَقٍّ=به ناحق ذلِكَ=اين بِما =بدان سبب است که عَصَوْا =نافرمانی کردند وَ كانُوا يَعْتَدُونَ‌=وتجاوز می کردند