💢بوی بهشت را نمی شنود. حفظه الله: 🌺اما توصیه بعدی یَا اباذر! مَنْ مَاتَ وَ فِی قَلْبِهِ مِثْقَالُ ذَرَّةٍ مِنْ کِبْرٍ ( کسی که) بمیرد و در قلبش یک ذره از کبر باشد، ، لَمْ یَجِدْ رَائِحَةَ الْجَنَّةِ بوی بهشت را نمی شنود. شما توجه داشته باشید که در بعضی از روایات ذکر شده است که بوی بهشت مثلا از مسافتی که در طول پانصد سال طی می شود یا حتی آنجور که در خاطرم است، از یک مسافتی که در هزار سال طی می شود، آن هم با سرعت، بویش شنیده می شود. حالا اینجا می فرماید اینقدر از بهشت دور می افتد. این اصلا بوی بهشت را نمی شنود. 📌ببینید آدم سالم این حرف را می شنود اصلا متنفر می شود. شما الان گرسنه باشید. فرض است. در این فرض، خیالتان را هم همراه باشد. تصور کنید. چند روز است که غذا نخورده اید. اصلا دنبال این هستید که برسید به یک خوردنی، با حرص و ولع بخورید. یک دفعه ای وارد اتاقی می شوید می بینید آنجا کباب هایی در ظرف های آنچنانی آماده. میل نشان می دهی، می روی به سمتش که بخوری، آدمی که آنجا مطلع است بر مطلب می گوید این آلوده به میکروب ایذر است. 🔻میل شدید داری. تا این جمله را می شنوی، اصلا متنفر می شوی. اگر این را نگفته بود می خوردی اما حالا که این را شنیدی، اصلا دهانت را هم بگیرند باز کنند در دهانت بگذارند نمی خوری. بستر اگر فراهم بشود. متاسفانه الان خیلی چیزها صدمه زده است به ما. ماها بد تربیت می شویم. بد بزرگ می شویم. یک جوری که با حرفهای خوبش هم می رسیم نمی توانیم با اعتماد گوش بدهیم. اینقدر ذهن و دل ما پر از شک و تردید و احتمالات خلاف. به این عنوان که خوب رشد کنیم، خود این مانع رشد ما شده است. 🔹اما آن ها نه. پاک. صاف. زلال. از زبان حضرت رسول این را می شنیده است و اصلا دیدگاهش عوض می شد. نظرش عوض می شد. برای همین است که می گویم در این جلسات حاضر می شویم، فصد و نیت مان این باشد که در محضر حضرت رسول حضور پیدا کرده ایم. و از زبان او گویا دارد می شنود. و با اعتقادی که به حضرت دارد، با محبتی که به حضرت دارد، ان شاالله این مطالب را مورد توجه قرار می دهد. نتیجه اش این می شود که این ها را با جان و دل باور کند. علاقه های ما عوض بشود. اصلا در یک جلسه علاقه های ما عوض بشود. متحول بشود. و آن جاهایی که حضرت توصیه می کند اصلا علاقه مند بشود. پس این شد که حضرت به جناب ابوذر می فرمایند کسی که بمیرد و در قلبش، مثقال ذره.. عزیزان مثقال در این جا به معنای اندازه است. یعنی به اندازه ذره. ذره هم یعنی به مقدار خیلی کوچک. یک واژه و لفظی است برای آن کمترین اندازه به کار برده می شود می گویند ذره. از کبر. به اندازه یک ذره کبر باشد ، لَمْ یَجِدْ رَائِحَةَ الْجَنَّةِ إِلَّا این رحمت واسعه الهی است. در را نمی بندد. در را همین طور باز نگه می دارد. إِلَّا أَنْ یَتُوبَ قَبْلَ ذَلِکَ مگر اینکه قبل از مردن توبه کند. توبه کند. 📚برگرفته از سلسله جلسات شرح وصیت نامه رسول الله صلی الله علیه و آله و سلم به ابوذر، در تاریخ شنبه 1400/12/21 ادامه دارد... 📣کانال مدرسه علمیه الهادی علیه السلام 🆔@alhadihawzahqom صلی الله علیه و آله