🔻 ... وقتی خود را در مدار خورشید تابان نظاره کنی و به این باور برسی که خروج از مدار آن منبع نور، مساوی با رها شدن در کهکشانی پر از سیاه چال هایی است که تاب دیدن نور را ندارند، یک لحظه چشم از نور بر نمی داری و همواره بر حرکات و سکنات خود مراقبت داری تا از مدار خارج نشوی. چرا که به خوبی می دانی که فاصله گرفتن از مدار همان و بریدن از حبل متین حیات همان. بریدن همان و رها شدن در سرمای خودمحوری و شکار گرگ های کهکشان شدن همان...