🌺تفسیر آیه2⃣1⃣ سوره از تفسير شریف المیزان 🔰و ما يكذب به الا كل معتد اثيم2⃣1⃣ 🔸كلمه  اسم فاعل از مصدر است، كه معناى تجاوز را مى دهد، و مراد در اينجا تجاوز از حدود عبوديت است، و كلمه   به معناى كسى است كه گناهان بسيار داشته باشد، به طورى كه گناهانش روى هم انباشته شده، و به كلى در غرق شده باشد. 🔸و معلوم است كه يگانه مانعى كه انسان را از گناه باز مى دارد ايمان به و است، و كسى كه در شهوات فرو رفته و دلش گناه دوست شده باشد، حاضر نيست منع هيچ مانعى از گناه را و از آن جمله مسأله قيامت را بپذيرد، و نسبت به گناهان بى رغبت و متنفر شود، 🔸در نتيجه گناه زياد، كار او را بدينجا منتهى مى كند كه قيامت و جزا را بكلى انكار مى نمايد، آيه شريفه زير همين مسأله را خاطرنشان مى سازد: (ثم كان عاقبه الذين اساوا السواى ان كذبوا بايات اللّه و كانوابها يستهزون ). ______________________ 🌷شادی روح علامه طباطبایی ره صلوات👇 @all_mizan1001 https://eitaa.com/joinchat/3198156911C12d6d8964a