؛✨؛ «الهـــــــی! خوشا آن دم که در تو گُمَـــم» علامه حسن زاده ره انسان کمال یافته، در آرزو و طلب حیرت در خداست که این حیـــرت او را در خـدا گم می کند. حیرت زده چنان مست از وجود ربّ است که خویـــشتن را فرامــوش می نمایــد که این همــان مقــام قـرب فرائــض است. از منظر اهل معرفت دو قـــرب برای انسان حاصل می گردد: قرب نوافــــل و قرب فرائـــــض. در شــرح دفتـــر دل آمده است: در قرب نوافل هنوز بنده، خویشتنِ خود را حفظ نموده است که در روایت آمده : ؛.... ؛ ✨؛ شرح حکمی الهی نامه https://eitaa.com/joinchat/2535522313Ceab2c3dee7