🔰عمل صالح و نيّت خالص، نردبان ترقّى به‌سوى خداوند
قالَ اللهُ الحَکیم فى کتابِه الکَریم:
قُلْ إنَّمَآ أَنَا بَشَرٌ مِثْلُكُمْ يُوحَى إِلَىَّ أَنَّمَا إِلَـٰهُكُمْ إِلَـٰهٌ وَاحِدٌ فَمَن كَانَ يَرْجُوا لِقَآءَ رَبِّهِ فَلْيَعْمَلْ عَمَلاً صَالِحاً وَ لَا يُشْرِكْ بِعِبَادَةِ رَبِّهِ أَحَداً.[۱]
«بگو اى پيامبر اينست و جز اين نيست كه من بشرى همانند شما مى‌باشم كه به من وحى مى‌شود كه فقط معبود شما، معبود واحد است. پس هركس كه به لقاى پروردگارش اميدوار مى‌باشد بايد عمل صالح بجا آورده و در عبادت پروردگارش احدى را با او ـ چه در فعل و صفت و اسم و چه در ذات ـ شريک قرار ندهد.»
اين آيهٔ شريفه از جمله آياتى است كه به سالكان راه خدا بشارت امكان لقاء حضرت پروردگار جلّ و عزّ را داده و راه و طريق آن را نيز بديشان مى‌آموزد و از غرر آيات كريمهٔ قرآن است.
در الدّرالمنثور از رسول خدا صلّى‌اللـه‌عليه‌وآله‌وسلّم روايت می‌كند: لَو لَم يَنزِلْ عَلَى أُمَّتى إلّا خاتِمَةُ سورَةِ الكَهفِ لَكَفَتهُمْ.[۲]«اگر بر امّت من جز آيهٔ آخر سورهٔ كهف نازل نشده بود، برايشان كافى بود.»
خلاصه و عصارهٔ همه دستورات شرع و اصول سير و سلوک إلى اللـه همين دو دستورى است كه در اين آيهٔ شريفه بيان شده كه عبارت است از عمل صالح و نيّت خالص كه نردبان ترقّى به سوى خداوند و وصال و لقاء اوست.
امّا تفصيل اين إجمال مشتمل بر ظرائف و دقائقى است كه سالک بايد با تدبّر در قرآن كريم و مأثورات از اهل‌بيت عليهم‌السّلام و مراجعه به اولياى كامل و باريافتگان حرم امن إلهى بدان برسد و برخى از دقائق آن نيز از نطاق بيان خارج بوده و فهم آن متوقّف بر عنايات ربّانيّه است.
علّامه والد أفاض‌اللـه‌علينامن‌علومه‌المنيفة كه خود تمثّل عينى توحيد و سلوک بودند، با فرمايشات ارزشمند خود در مجالس و محافل و با سيرهٔ عملى خود همواره دقائق آداب عبوديّت و سير إلى اللـه را به طالبين و مشتاقان مى‌آموختند و ميراث عظيم و گرانبهائى از اين لطائف و ظرائف از خود برجاى گذاشتند.
در این فصل در حدّ وسع و مجال ابتدا به شرح برخى از امّهات و اصول کلّى طریق سلوکى و عرفانى ایشان و سپس به برخى از دستورالعمل‌ها و ارشاداتشان همراه با توضیحاتى مى‌پردازیم، بحول الله و قوّته.
✍ حضرت آیت‌الله حاج سید محمدصادق حسینی طهرانی (حفظه‌الله)
📚 نورمجرد، ج۱، ص۳۵۳
ـــــــــــــــــــــــــــــــــــ
۱. آيهٔ ۱۱۰ از سورهٔ ۱۸: الكهف.
۲. الميزان، ج۱۳، ص۴۰۷.
🆔 @allame_tehrani