❇️ معنا و اثرات ذکر «لا إلـٰه إلّا الله» ▪️هر موجودی‌ و هر ذرّه‌ای‌ نشان‌ دهندۀ ذات‌ و اسم‌ و صفت‌ خداست‌ در حدّ استعداد خود ▪️مردگان‌ همه‌ از اهل‌ لا إلـٰه‌ إلّا الله‌ شده‌اند ... در موضعى از همین کتاب شریف می‌فرمایند: « هر گُلى که مى‌روید و هر ذرّه‌اى و هر سنگى و هر ریزه ماسه‌اى که باد در فضا منتشر می‌کند، لا إلـٰه إلّا الله است و نشان دهندۀ ذات او و اسم او و صفت اوست، منتهى در حدّ استعداد و ظرفیّت خود؛ پس تمام عالَم لا إلـٰه إلّا الله است: عالم مُلک و ملکوت. اوّلین ذکرى که می‌گوئیم لا إلـٰه إلّا الله است؛ در موقع اسلام آوردن لا إلـٰه إلّا الله است، وقت مردن هم لا إلـٰه إلّا الله است. ولى افسوس که انسان معناى این ذکر را نمى‌فهمد و با تأمّل و دقّت تفسیرش را پِى‌جوئى نمى‌کند و به زبان نمى‌آورد، وقتى که از دنیا رفت و جنازه‌اش را برداشتند بر جنازۀ او می‌خوانند: لا إلـٰه إلّا الله. یعنى اى مردۀ مسکین، حالا فهمیدى که لا إلـٰه إلّا الله است؟ فهمیدى که غیر از خدا معبودى نیست؟! مؤثّرى نیست؟! در زندگى هر چه به تو گفتند: لا إلـٰه إلّا الله، نفهمیدى! و از استکبار و شخصیّت طلبى بیرون نیامدى! و از استقلال منشى و ربوبیّت قدمى به جادّۀ عبودیّت ننهادى! اینک بر تو مسلّم و واضح و روشن شد که: لا إلـٰه إلّا الله. مستحبّ است انسان چون به قبرستان وارد می‌شود سلام کند؛ به که؟ به اهل لا إلـٰه إلّا الله. به آن کسانى که از زمرۀ لا إلـٰه إلّا الله و اهل توحید شده‌اند و با ظهور جلالت و عظمت حضرت احدیّت به قبض روح، همه چیز خود را تسلیم حق نمودند و از فرعونیّت و خودپرستى برون آمدند، و طوعاً أو کرهاً اقرار و اعتراف به وحدانیّت ذات حق تعالى و تقدّس نمودند، و در این قبرستان همگى بدون تفاوت خفته‌اند؛ زن و مرد، پیر و جوان، بچّه و بزرگ، عالم و عامى، غنىّ و فقیر، رئیس و مرؤوس، متعیّن و بدون شهرت؛ همه صفا نموده، و فعلاً نه جنگى و دعوائى، نه خودفروشى و استکبارى؛ همه در یک ردیف خسبیده‌اند. سکوت محض که دلالت بر لا إلـٰه إلّا الله دارد، فضاى قبرستان را پر کرده است. از أمیرالمؤمنین علیه‌السّلام روایت است که چون وارد قبرستان شدى بگو: بِسْمِ اللّٰهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ، السَّلامُ عَلَى أَهْلِ لا إلَـٰهَ إِلَّا اللّٰهُ، مِنْ أَهْلِ لا إلَـٰهَ إِلَّا اللّٰهُ، یا أَهْلَ لا إلَـٰهَ إِلَّا اللّٰهُ، بِحَقِّ لا إلَـٰهَ إِلَّا اللّٰهُ، کَیْفَ وَجَدْتُمْ قَوْلَ لا إلَـٰهَ إِلَّا اللّٰهُ، مِنْ لا إلَـٰهَ إِلَّا اللّٰهُ، یا لا إلَـٰهَ إِلَّا اللّٰهُ، بِحَقِّ لا إلَـٰهَ إِلَّا اللّٰهُ، اغْفِرْ لِمَنْ قالَ: لا إلَـٰهَ إِلَّا اللّٰهُ، وَ احْشُرْنا فِى زُمْرَةِ مَنْ قالَ: لا إلَـٰهَ إِلَّا اللّٰهُ مُحَمَّدٌ رَسولُ اللّٰهِ عَلِىٌّ وَلِىُّ اللّٰهِ. پیرمردى روشن ضمیر که فعلاً نیز حیات دارد مى‌گفت: در ماه رمضانى که حال خوشى داشتم، یک شب نور توحید را در همۀ موجودات مشاهده می‌کردم که همه چیز لا إلـٰه إلّا الله بود. در آن حال دیدم که گربه‌اى از این دیوار بر آن دیوار جستن کرد و پرید؛ گربه لا إلـٰه إلّا الله بود و پرش او نیز لا إلـٰه إلّا الله بود. 📚 نورمجرّد، ج۳، ص۲۶۳ به نقل از معادشناسی، ج۶، ص۳۳-۳۵ 🆔 @allame_tehrani