بسم الله «گمان ما و آنچه حقیقت است» ✳️خیلی گمان نبرده‌ایم دین چیزی برای دنیایمان دارد. ✳️بیشترگمان کرده‌ایم دعوت به نمازشب یا نماز اول‌ وقت یاهرچیز دیگر، مربوط به ثوابی است در نسیه‌ی قیامت اگر نصیبمان شود. ✳️یانهایتا باعث می‌شود لعنت خدا به دور باشد از ما وفرزندان و زندگیمان. یا.. کمترگمان برده‌ایم خداوند در پس قوانین تشریعیش، ما را باتکوین جهان آشنا کرده و همان‌طور که حالا کم کم علم چندین قرنی بشری، به یافته‌هایی از فواید نماز وروزه برای صحت بدن، پی برده، بیشتر آن هنوز نشناخته باقی مانده. ✳️مثلا همین تسبیحات ساده‌ی بعد ازنماز، دعوت به سحرخیزی، دعوت به دوری از موسیقی و هر مخدری که عقل بزداید. ✳️مثلا همین حرام بودن غیبت و تهمت که زندکی اجتماعی را ممکن می، کند. ✳️اگرباورمان این باشد که آثار وضعی حجاب، به سبب تکوین، باعث ارامش روحی و وقار در چشم دیگران می‌شود. یا مثلا سحرخیزی، گام بلندی برای کنترل ذهن، همگامی با بیداری جهان و خیزش موجودات است، 🔅یا مثلا نمازشب، بیش از آثار صرفا معنوی، سبب ارامش، تنظیم جسم وروح، پاکسازی از خیالات بد میشود، آن وقت ✅خیلی بیشتر، ✅ با اعتقادتر، ✅مومنانه‌تر ✅وپرانگیزه‌تر، دین را دوست می‌داشتیم و ابعاد زندگیمان را با آن تنظیم می‌کردیم. ✅حلال وحرامهای فراتر از مرز دین، خلق نمی کردیم و دین عریان حقیقی به‌دور از منیت را توتیای چشم می‌کردیم وبه نسل آینده می فهماندیم: 🔅خدای ما، 🔅خالق ما، دینش را نه به سبب سختی زندگی ما، بلکه به سبب همراهی بیشتر ما با خلقت، برمانازل کرده و دین در واقع رمز و رازیست برای حیات بهتر بر زمین و دنیای ناشناخته‌ای که هرچه بیشتر از آن می‌داند، بیشتر می‌فهمد که چیزی نمی‌داند. @zedbanoo