بسم‌الله «روی دامان کریم تو» بانوی کریمه! ای که مزارت شبیه ساز الهی مزار بانوی دو عالم است: ای که یادآور روضه کربلا و داغ برادرانی! ای که قم به یمن وجودت، شهر فضلا و علما شد و همان‌طور که پر کودکی پاسخگوی سوالات بودی، حالا قرنهاست، مزارت مامن علما، شده و صدها عالم و فقیه، دست به دامان تو و زیر چتر مادرانه‌ات آرام گرفته‌اند. شان تورا ما نفهمیده‌ایم؛ آیت الله مرعشی فهمید که از بعد آنکه مژده مزار مادر بودن مزارت را شنید، روی دامان تو، آرام گرفت.. ما از تو به قدر بهشت بودن مرقدت میفهمیم و مادرانه بودن شانه‌های ضریحت.. ما از تو آنقدر می‌فهمیم که موقع گفتن« یا فاطمه اشفعی لنا فی الجنه» اشک توی چشم‌هایمان حلقه بزند یا روی گونه‌هایمان جاری شود و تصور کنیم اگر دراین دنیا، همسایه و همجوارت نشدیم، شاید افتخار همسایگی در سرای دیگر نصیبمان شود! مولاتنا! سیدتنا! دستهای گدایی ما دل‌های عاشق ما، قلب‌های پر از تشویش ما امانت باشد نزد تو، برای همان روز مبادا. بزای همان روز که بابهایمان و مولکول‌های جسممان، شهادت دهند که به تو عشق می‌ورزیدیم... هوای ما را داشته باش جانشین حضرت مادر؛ هوای مارا و هوای مظلومین غزه را داشته باش بانو! و هوای میلیونها دل منتظر که این روزها استیصال و اضطرار را به جان فهمیده‌اند ـ ✍محنــــــــــــــــا @almohanaa