❇️ ادبیات عرب بخوانیم
💢 خصائص اسم :
1- آنكه مخبر عنه واقع ميشود مانند: زيد قام (زيد ايستاد : شاهد در « زيد » است كه مخبر عنه يعنى مبتداء مىباشد. )
2- آنكه مفعول واقع ميشود مانند: ضربت زيدا (زيد را زدم)
3- آنكه تمييز قرار مىگيرد مانند: رأيت احدعشر كوكبا (يازده ستاره ديدم: شاهد در « كوكبا » است كه تميز براى « احدعشر » مىباشد)
4- اضافه مانند: جاء غلام زيد (پسر زيد آمد)
شاهد در غلام است كه به « زيد » اضافه شده.
5- قبول جرّ، مانند: « زيد » در مثال بالا.
6- قبول تعريف مانند: رأيت الرّجل (مرد را ديدم)
شاهد در « الرجل » است كه قبول تعريف كرده.
7- قبول تنكير مانند: رأيت رجلا (مردى را ديدم).
شاهد در « رجل » است كه نكره مىباشد.
8- قبول تذكير مانند: دو مثال فوق.
9- قبول تأنيث مانند: جائت فاطمه (فاطمه آمد).
شاهد در « فاطمه » است كه مؤنث مىباشد.
10- افراد مانند: امثلهاى كه تا اينجا ذكر نموديم چه آنكه تمام مفرد مىباشند.
11- تثنيه مانند: جاء الرّجلان (آندو مرد آمدند).
شاهد در « الرجلان » است كه تثيه مىباشد.
12- جمع مانند: جاء الرّجال (آنمردان آمدند).
شاهد در « الرّجال » است كه جمع مىباشد.
13- تنوين مانند: ضرب زيدّ (زيد زد).
شاهد در « زيد » است كه تنوين قبول كرده.
14- تصغير مانند: جاء رجيل (مرد كوچكى آمد)
شاهد در « رجيل » است كه مصغّر مىباشد.
15- نسبت مانند: قال الخراسانى (آنمرد منسوب به خراسان گفت)
شاهد در « خراسانى » است كه اسم منسوب مىباشد.
16- انصراف و عدم انصراف مانند: جاء زيد (زيد آمد) و مررت باحمد (به احمد گذشتم)
شاهد در « زيد » و « احمر » بوده كه اوّلى منصرف و دوّمى غير منصرف مىباشد.
17- منادى مانند: يا رجلا (اى مرد).
شاهد در « رجلا » است كه منادى واقع شده.