درس سیصد و پنجاه و چهارم تفسیر آیه (۲) سوره #آل_عمران از تفسیر نور اللّهُ لا إِلهَ إِلاّ هُوَ الْحَیُّ الْقَیُّومُ (۲) خدا که معبودی جز او نیست،زنده وپاینده است. نکته ها: * «قَیّوم»به کسی گفته می شود که خود به دیگری تکیه نداشته باشد،ولی دیگران به او تکیه دارند و یا قوام بخش همه چیز است. * خداوند در آفریدن،تدبیر و تسلّط کامل دارد.عوامل و اسباب مادّی وسیله ی پیدایش می شوند،ولی مستقل نیستند و سبب بودنشان از خودشان نیست. موجودات دیگر،علم،حیات و قدرت مستقلّی ندارند.تنها او زنده ای است که زندگی هر موجود زنده وابسته به اوست. در دعای جوشن کبیر می خوانیم: او قبل از هر زنده ای زنده وبعد از هر زنده ای زنده است. هیچ زنده ای شریک او نیست و به کسی نیاز ندارد. جان همه ی زنده ها و رزق آنها به دست اوست. او زنده ای است که زنده بودن خود را از کسی به ارث نبرده است. پیام ها: ۱- توحید،سرلوحه ی کتب آسمانی است. «لا إِلهَ إِلاّ هُوَ» ۲- شرط معبود شدن،داشتن کمالات ذاتی است و تنها خداوند است که قائم به ذات خویش و بی نیاز مطلق است. «الْحَیُّ الْقَیُّومُ» @alquran_ir