این نهایتِ بدبختیِ ماست ‌که ‌در خیابان راه می‌رویم ‌و ‌در ‌اختیار ما نباشد ، ‌ ‌و ما در ‌اختیار ‌چشم باشیم ؛ ‌یکی از ‌خاصیت‌هایِ ‌قطعیِ ‌عبادت ‌‌واقعی ، تسلطِ ‌‌انسان ‌بر شهواتش است ...