📌هنگامى كه آن‌ دو ابوبکر و عمر عذرخواهى كردند صديقه طاهره نپذيرفت بلكه از آن‌ها اين چنين اعتراف گرفت: نشدتكما الله، ألم تسمعا رسول الله يقول «رضا فاطمة من رضاي وسخط فاطمة من سخطي، فمن أحب فاطمة ابنتي فقد أحبني ومن أرضى فاطمة فقد أرضاني، ومن أسخط فاطمة فقد أسخطني. شمارا به خدا سوگند مى‌دهم آيا شما دو نفر از رسول خدا نشنيديد كه فرمود: خشنودى فاطمه خشنودى من، و ناراحتى او ناراحتى من است. هر كس دخترم فاطمه را دوست بدارد و احترام كند مرا دوست داشته و احترام كرده است و هركس فاطمه را خشنود نمايد مرا خشنود كرده است و هر كس فاطمه را ناراحت كند مرا ناراحت كرده است. هر دو اعتراف كردند: آرى ما از رسول‌خدا اين‌گونه شنيده‌ايم 📌سپس فاطمه علیهاالسلام فرمود: پس من خدا و فرشتگان را شاهد مى‌گيرم كه شما دو نفر مرا اذيت و ناراحت كرده‌ايد و در ملاقات با پدرم از شما دو نفر شكايت خواهم كرد. به اين نيز بسنده نكرده و فرمود: به خدا قسم پس از هر نماز بر شما نفرين خواهم كرد. 📚 الإمامة والسياسة، أبومحمد عبدالله بن مسلم ابن‌قتيبة دینوری (متوفاي۲۷۶هـ)، ج۱،‌ ص۱۷ https://eitaa.com/joinchat/3675914354C1adcb936bf