شب مردان خدا روز جهان افروز است...، امام صادق (ع) مي‏فرمايد: «ما من عمل حسن يعمله العبد الا و له ثواب في القرآن الا صلاه الليل فان الله لم يبين ثوابها لعظيم خطره عنده فقال: تتجا في جنوبهم عن المضاجع يدعون ربهم خوفا و طمعا و مما رزقناهم ينفقون فلا تعلم نفس ما اخفي لهم من قره اعين جزاء بما کانوا يعملون». (هيچ عمل نيکوئي نيست که بنده آن را انجام دهد مگر اين که ثواب آن در قرآن آمده، الا نماز شب، زيرا خداوند ثواب آن را به خاطر عظمت آن در نزد خودش بيان نفرمود و (در قرآن) فرمود: دور مي‏کنند پهلوهاي خود را از خوابگاه‏ها (کنايه از اين که از رختخواب برمي‏خيزند) و با ترس و اميد، پروردگار خود را مي‏خوانند، و از آنچه روزي آنها کرده‏ايم انفاق مي‏کنند، پس هيچ‏کس نمي‏داند، چه سرور و روشني چشمي براي آنها در نظر گرفته شده است، (اين) جزاي عملکرد آنها (و نماز و نيايش شب) آنها است.[27. وسائل، جلد 5، کتاب الصلاه، حديث 10318.]. اين «قره‏العين» و روشني ديده که مايه‏ي سرور شب زنده‏دار است چيست، که خداوند ذکر نکرده، اگر از ثوابها و باغهاي بهشتي است، که مي‏توانست مثل جاهاي ديگر و اعمال ديگر بيان کند، معلوم مي‏شود پاداش آن از سنخ اين پاداشها نيست که گوشزد کسي توان کرد، خصوصا براي اهل دنيا، فهم ما از درک نعمتهاي آنجا کوتاه است و تمام اين دنيا در مقابل تارموئي از حورالعين بهشتي نيست، بلکه مقابل تاري از تارهاي حله‏هاي بهشتي که براي اهلش مهيا شده نيست. امام امت در ذيل اين روايت مي‏فرمايد: «اي واي به حال ما اهل غفلت که تا آخر عمر از خواب برنمي‏خيزيم و در سکر (و مستي) طبيعت باقي هستيم بلکه هر روز بر مستي و غفلت ما مي‏افزايد، جز مقام حيوانيت و ماکل و مشرب و منکح آنها چيز ديگري نمي‏فهميم، و هر چه مي‏کنيم گرچه از سنخ عبادات هم باشد باز براي اداره‏ي بطن و فرج مي‏کنيم... ولي باز نااميد نبايد شد، ممکن است پس از مدتي بيداري شب و انس و عادت به آن، خداي تعالي کم کم دستگيري فرمايد و با يک لطف خفي، خلعت رحمت بر تو بپوشاند، ولي از سر عبادت مجملا غافل مباش و همه را به تجويد قراءات و تصحيح ظاهر فقط مپرداز، اگر نمي‏تواني مخلص شوي، لااقل براي آن قره‏العيني که حق تعالي مخفي فرموده بکوش و يادي از فقير عاصي حيوان سيرت که از همه درجات به حيوانيت قناعت کرده- اگر مايل شدي- بکن، و با توجه و خلوص نيت بخوان «اللهم ارزقني التجافي عن دار الغرور و الانابه الي دار الخلود و الاستعداد للموت قبل حلول الفوت»، خدايا دوري از دار فريب و (اين دنيا) را روزي من گردان و رجوع به سوي خانه‏ي هميشگي و آخرت و آمادگي براي مرگ را قبل از رسيدن فوت نصيب من گردان