اثر برگزیده آیسیسکو
سازمان آموزشی، علمی و فرهنگی سازمان کنفرانس اسلامی آیسیسکو در سال ۱۳۸۵ تفسیر تسنیم را به عنوان «تحقیق برتر در عرصه مطالعات اسلامی و قرآنی» برگزید.
در پیام مدیر دفتر منطقهای آیسیسکو در تهران (مدیر المکتب الإقلیمی للإیسیسکو بطهران) آمده است: «جناب آیت الله، علامه عبدالله جوادی آملی افتخار دارم که تهنیت و تبریک خود را به مناسبت انتخاب شما به عنوان یکی از سه مؤلّف برجسته در جهان اسلام در عرصهٴ پژوهشهای اسلامی در سال ۲۰۰۶ از سوی آیسسکو و سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامی تقدیم کنم. این انتخاب برای ارج نهادن و قدردانی از کتاب ارزشمند شما، تفسیر تسنیم است. بر فرزانگان و فضیلت مندان پوشیده نیست که جنابعالی از برجستهترین اساتید کمنظیر در جهان اسلام به شمار میآیید و بحمدالله با نبوغ و خلاقیت فاخر و نمونه و با نهایت دقت و درایت توانستید ظرایف دانشهای فلسفه، عرفان و کلام را فراگیرید و همه آنها را در خدمت کتاب نور [قرآن] به کار برید. چنین توفیقی گوارایتان باد......مفصلترین تفسیری که در تاریخ اسلام نگاشته شدهاست::
تاکنون (مهر ۱۴۰۲) ۷۰ جلد از تفسیر تسنیم ایه الله جوادی املی منتشر شدهاست. بهگفتهٔ علی اسلامی، سرویراستار این تفسیر، قرار است تفسیر ۱۵ جزء نخست قرآن در ۵۰ جلد منتشر و ۱۵ جزء بعدی نیز در ۳۰ جلد منتشر شود. چرا که تبیین بسیاری از موضوعات تفسیری که در ۱۵ جزء نخست است، نیاز به تکرار آنها در ۱۵ جزء دوم را مرتفع میکند.این تفسیر مفصلترین تفسیری است که در تاریخ اسلام نگاشته شدهاست.......آیتالله العظمی جوادی آملی در آخرین جلسه تفسیر، سوره «الناس»، که با اشکهای ایشان به پایان رسید، به داستان شکلگیری تفسیر قرآن پرداختند. بازخوانی جریان این تفسیر از زبان مؤلف بزرگوار شنیدنی است. در ادامه متن بیانات ایشان از نظر میگذرد؛
در سال ۱۴۰۰ هجری قمری، بعد از اینکه طبق معمول درسی که در مدرس مدرسه سعادت که مرحوم سعادت (رحمة الله علیه) در قم ساختند، آنجا درس به پایان رسید، من تنها نشسته بودم و شرکتکنندگان درس رفته بودند. هیچ فکر نمیکردم که در فردای آن روز چه باید شروع کنیم! گفتیم حالا میرویم تصمیم میگیریم، دروس رایج عقلی و نقلی که آن روز داشتیم فکر کنیم که چه کتابی را، چه درسی را، چه فقهی را، چه مثلاً اصولی را، چه کلامی را، چه علوم عقلی را شروع کنیم!
همان جا که نشسته بودم دفعتاً به ذهنم رسید که ما تفسیر را شروع کنیم؛ نه قبلاً فکری داشتیم، نه با کسی مشورت کردیم، نه کسی به ما گفت. البته در طی سالها و مذاکرات مسئله اینکه تفسیر باید رایج بشود، تفسیر باید گفته بشود در ذهن خیلیها هست، اما آن روز نه من سابقهام بود نه کسی به من گفت، نه کسی پیشنهاد داد. در آن روز به ذهن ما آمد که تفسیر را شروع کنیم. خدای سبحان این را در ذهن ما القا کرد ما در همان مدرس مدرسه مرحوم سعادت آملی شروع کردیم.
طولی نکشید که جمعیت بیش از وسعت آن مدرس بود، رفتیم مهدیه مرحوم آقای اسلامی (رحمة الله علیه)، طولی نکشید که آنجا هم کافی نبود، رفتیم مسجد محمدیه، طولی نکشید که مسجد محمدیه هم کافی نبود در کوتاهترین مدت ما از مدرس مدرسه سعادت به مسجد اعظم ـ ساخته آیت الله العظمی بروجردی (قدّس الله نفسه الزکیة) ـ منتقل شدیم. الآن که روز جمعه بیست و سوم شعبان المعظم ۱۴۴۱ هجری قمری است تقریباً چهل سال این تفسیر طول کشید.
تمام ساعاتش، تمام لحظاتش، تمام دقایقش، تمام سورش، تمام آیاتش، تمام کلماتش، تمام حروفش، تمام حرکاتش، تمام تنوین و رفع و ضمّ و نصبش، تمام فتح و ضمّ و کسرش، تمام تشدیدش، همه اینها به عنایت الهی بود؛ «مَا بِنَا مِنْ نِعْمَةٍ فَمِنْک»، «لَا صُنْعَ لِی وَ لَا لِغَیْرِی فِی إِحْسَانٍ مِنْکَ» این نعمت فقط در کنار مائده او و مأدبه او که مائده او و مأدبه او به صورت قرآن و عترت طاهرین (علیهم افضل صلوات المصلین) که قرآن ناطقاند عِدل قرآن کریماند به برکت اینها است. این نه تعارف است، نه مدحگویی است، نه ثناخوانی است، اظهار عجز صادقانه است که از اوست و لاغیر!
بنابراین از باغ او از بوستان او از جنّات او از روح و ریحان او محصول این چهل سال هجری قمری گرچه با تاریخ هجری شمسی چند ماهی تفاوت است، این چهل سال به عنوان «یَا مَنْ یَقْبَلُ الْیَسِیرَ» این کسانی که «وَ یَعْفُو عَنِ الْکَثِیر اقْبَلْ مِنِّی الْیَسِیرَ وَ اعْفُ عَنِّی الْکَثِیر» به پیشگاه ذات اقدس الهی تقدیم میشود