مقام رضا:امام على(ع) در مورد رضا مى فرمایند: «من جلس على بساط الرضا لم ینله مکروه ». صاحب چنین جایگاهى، اگر از هفت گردون براو مصیبت بارد او همچنان دلخوش است و جز لطف و محبت دوست چیزى نمى بیند........ در روایتى، امام صادق (ع) مى فرماید: اصل طاعت خدا، صبر و رضایت به خوشایند و ناخوشایند ( روزگار ) است و هر بنده اى در مکروه و محبوب و خوشایند و ناخوشایند از خدا راضى باشد، همه آن ها براى او خیر خواهد بود...... چرا عده ای به مقام رضا نمی رسند؟ عده ای هستند که مرتب از خدا شاکی هستند!مثلا میگند چرا خدا مارا فقیر افرید!چرا ما همش در زندگی دچار سختی هستیم!چرا خدا پسر مارا گرفت!چرا خدا بلا برما وارد کرد!چرا؟چرا؟چرا؟ اینها بخاطر جهل ونااگاهی خیال می کنند خدا خواسته انها فقیر باشند!یا اینکه خودشان عامل فقر هستند.مثلا اهل کارکردن نیستند!یا فامیل ارث انهارا خورده و پول انهارا نداده!یا خدا به انها ثروت داد ولی انها با اسراف و تبذیر ان را از دست دادند. در روایته که خدا دعای چند دسته رو اجابت نمی کند. یکی مردى که در خانه‌اش می‌نشیند و می‌گوید: پروردگارم! مرا روزى بخش؛ و خود بیرون نمی‌رود و روزى نمی‌جوید؛ پس خداوند به وى فرماید: بنده‌ام! آیا راه روزى جُستن و تکاپو در زمین با اعضاى سالم را براى تو نگشوده‌ام تا میان من و خودت، براى روزى جستن به فرمان من عذر پذیرفته باشى و سربار خانواده خود نشوى؛ پس اگر می‌خواستم روزی‌ات می‌دادم و اگر می‌خواستم بر تو تنگ می‌گرفتم، در حالى که نزد من عذر پذیرفته نبودى. . مردى که خداوند به او مال بسیار عطا فرموده باشد و او همه را انفاق کند و سپس به دعا روى آورده، بگوید: پروردگارم! مرا روزى ده! پس خداوند به وى فرماید: آیا روزى فراوانی به تو نداده بودم؛ پس چرا چنان که فرمانت دادم، در مصرف آن میانه‌روى نکردى؛ چرا اسراف ورزیدى، حال آن‌که تو را از اسراف بازداشته بودم؟ یکی کسی که براى ناکامیابىِ طلبکارى دعا کند که مالى نزد او نهاده و نه از او رسید گرفته و نه شاهد گرفته؛ خداوند هیچوقت بد بنده خود را نمی خواهد و علت فقر و بیچارگی و گرفتاری ادم ها خودشان هستند نه خداوند مهربان