💠 آيت الله مرعشى نجفى: يكى از علماى نجف اشرف، كه مدتى به قم آمده بود، براى من چنين نقل كرد كه من مشكلى داشتم به مسجد جمكران رفتم و درد دل خود را به محضر امام زمان عليه السّلام عرضه داشتم. 💟 براى اين منظور مكرر به مسجد جمكران رفتم ولى نتيجه ‏اى نديدم. 💟 روزى هنگام نماز دلم شكست و عرض كردم: مولا جان! آيا جايز است كه در محضر شما و در منزل شما باشم و به ديگرى متوسّل شوم⁉️ 💟 شما امام من مى ‏باشيد، آيا زشت نيست با وجود امام حتى به علمدار كربلا قمر بنى هاشم عليه السّلام متوسّل شوم و او را نزد خدا شفيع قرار دهم⁉️ 💟 از شدّت تأثّر بين خواب و بيدارى قرار گرفته بودم. ناگهان با چهره نورانى قطب عالم امكان حضرت حجة بن الحسن العسكرى عليه السّلام مواجه شدم. 💟 بدون تأمّل به حضرت سلام عرض كردم. حضرت با محبّت و بزرگوارى جوابم را دادند و فرمودند: نه تنها زشت نيست و نه تنها ناراحت نمى ‏شوم به علمدار كربلا متوسل شوى بلكه شما را راهنمايى هم مى ‏كنم كه به حضرتش چه بگويى. 💟 چون خواستى از حضرت ابوالفضل «ع» حاجت بخواهى، اين چنين بگو: «يا ابا الغوث‏ ادركنى»؛ اى پدر پناه دهندگان، پناهم بده. 📚 مير مهر ، صفحه ۱۱۵